«Στάµπα» στα αγριοπερίστερα του καλοκαιριού
Τα αγριοπερίστερα στον νότο είναι πολλά φέτος, συγκριτικά με προηγούμενες χρονιές και δίνουν μία καλή ευκαιρία για κάποια κυνηγετική έξοδο μετά την έναρξη της 20ής Αυγούστου.
Ο ήχος από τα φτερά τους ακούστηκε αρκετά πριν τα δω και οι κοιλιές τους “έγλειψαν” την μικρή γκορτσιά κάτω από την οποία καθόμουν, χαζεύοντας τα πρώτα τρυγόνια να βγαίνουν από το δασάκι και να πιάνουν στις αποθερισιές.
Μεγάλο κοπάδι
Φρέσκα τα θερίσματα, φρέσκος ο καρπός, ότι καλύτερο για τα αγριοπερίστερα που αφήνουν τις πλαγιές των βουνών και πέφτουν για φαγητό, υιοθετώντας τις νέες συνήθειες του καλοκαιριού. Καμιά 15αριά πουλιά αποτελούσαν αυτό το κοπάδι, αρκετά μεγάλο αναλογικά με την εποχή.
Λίγο αργότερα ακολούθησε και δεύτερο ίδιο, αλλά και μερικά μοναχικά. Αν και φαινόταν ότι είχα διαλέξει ένα καλό στάρι για να χαζέψω τα λιγοστά τρυγόνια, τα αγριοπερίστερα τράβαγαν μακριά και βαθιά στον κάμπο. Όλα την ίδια πορεία και όλα γραμμή από έναν λόφο που τα είχα ξανακυνηγήσει μερικούς Αύγουστους πίσω.
Τα πουλιά, μέχρι τις 09:00’ που κάθισα, δεν ξαναγύρισαν πίσω στο βουνό, οπότε η πληροφορία καταγράφτηκε στο μυαλό για την επόμενη φορά. Μπορεί το τρυγόνι και η φάσσα να είναι οι πρωταγωνιστές της έναρξης και της πρώτης μέρας, αλλά τα τοπιάρικα αγριοπερίστερα που κατεβαίνουν στον κάμπο για φαγητό είναι η επιλογή για τις επόμενες.
Σε αντίθεση με τα τρυγόνια που μετά την πρώτη μέρα, συμπεριφέρονται διαφορετικά, ή τις φάσσες που εξαφανίζονται, τα περιστέρια ακόμα και αν τουφεκιστούν την πρώτη μέρα περιστασιακά, θα γυρίσουν ξανά μετά από λίγες μέρες στον τόπο που τους έδωσε τροφή όλο το καλοκαίρι.
Κυνήγι στη βοσκή
Το κυνήγι στην ηπειρωτική χώρα και στα ημιορεινά διαφέρει αρκετά από εκείνο στα ξερονήσια και τις άγονες πετρώδεις ακτές, εκεί που κρεμιέσαι ανάμεσα σε σπηλιές και πέτρες και τα περιμένεις να χαθούν ή να επιστρέψουν στην κούρνια τους. Εδώ, στη νότια χώρα -πιστεύω και σε όλη την ηπειρωτική Ελλάδα- το κυνήγι γίνεται κυρίως στη βοσκή και στις αποθερισιές όταν τα αγριοπερίστερα θα κατέβουν από χαράδρες και ορεινά φαράγγια για φαγητό.
Λίγες είναι οι περιοχές της ηπειρωτικής χώρας τον Αύγουστο που μπορείς να τα κυνηγήσεις κοντά στην κούρνια και ο λόγος δεν είναι άλλος από τις ζώνες διάβασης αποδημητικών. Αυτό έχει το αρνητικό, ότι δύσκολα τα κυνηγάς με αξιώσεις μέχρι να ανοίξουν οι ζώνες, αλλά από την άλλη είναι αδύνατον να φύγουν τα πουλιά από τον κάμπο.
Το αγριοπερίστερο αποστρέφεται τον άνθρωπο και αν δεν υπήρχε η ανάγκη της τροφοληψίας, πολύ δύσκολα θα τα βλέπαμε να βολτάρουν στα πεδινά.
Η τροφή του το καλοκαίρι αποτελείται κυρίως από βίκο, σιτάρι, κριθάρι και φακή και αυτά είναι τα χωράφια που θα πρέπει να τα αναζητήσουμε με την ζέστη του καλοκαιριού, δίνοντας έμφαση στις χωραφιές που είναι όσο το δυνατόν πιο απομονωμένες. Πριν μερικές μέρες που βγήκα να χαζέψω πάλι κανένα τρυγονάκι, τα περιστέρια πέρασαν ξανά πάνω από το λόφο, αλλά αυτή την φορά μετά τα πρώτα πουλιά ακολούθησα την πορεία τους στους χωματόδρομους.
Τα επόμενα πουλιά που κατέβηκαν το βουνό έκαναν το έργο μου πιο εύκολο και μου έδειξαν το μέρος που προτιμούν. Ένα μικρό χωράφι ανάμεσα σε καρυδιές και λεύκες, δύσκολα προσβάσιμο, ήταν η πρώτη τους επιλογή.
Ωραία εικόνα να τα βλέπεις να πλανάρουν με ακροβατικά και κλεισμένα φτερά και να πέφτουν λίγα μέτρα μπροστά σου.
Η πληροφορία καταγράφηκε
Έφυγαν στις 10:00’ ακριβώς και τράβηξαν για το φαράγγι από άλλη πορεία. Η πληροφορία καταγράφηκε και αυτή.
Μία επιπλέον ιδιαιτερότητα στην επιλογή της καλλιέργειας που θα επιλέξουν για φαγητό, είναι να είναι όσο το δυνατόν πιο καθαρή από αγριόχορτα.
Ίσως για να αποφύγουν την πρωινή υγρασία, ίσως απλά για ευκολία στη συγκομιδή της τροφής, δείχνουν προτίμηση στα ξερικά χωράφια, σε σταριές πεντακάθαρες που περπατώντας με τα παπούτσια σηκώνεται σκόνη και που το πρώτο φως του ήλιου θα εξαφανίσει κάθε βραδινή υγρασία.
Θα κατέβουν από το βουνό όταν ο ήλιος θα έχει πια σηκωθεί καλά και θα έχει ζεστάνει τη μέρα, ενώ το απόγευμα θα ξαναπέσουν για φαγητό αρκετά νωρίς μέσα στη ζέστη, με τα πρώτα να “πιάνουν” τις χωραφιές γύρω γύρω στις 15:30’.
Μία από τις επόμενες µέρες της έναρξης
Σε μερικές βόλτες ακόμα θα έχουν φανεί οι προτιμήσεις και οι πορείες τους και μπορεί η έναρξη να με βρει αρκετά χιλιόμετρα μακριά από τον νότο, μία από τις επόμενες μέρες του Αυγούστου όμως θα είναι αφιερωμένες σε αυτά.
Σε σχέση με πέρυσι, τα πουλιά είναι αισθητά περισσότερα στην νότια Ελλάδα, κάτι που το επιβεβαιώνουν και οι μαρτυρίες άλλων γνωστών.
