{module Kyrgias}
Το τρυγόνι είναι “παλικάρι” και περνάει πάνω από τα τουφέκια ακόμα και αν τα βλέπει από μακριά, αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο με τα αγριοπερίστερα ή τις φάσσες…
Κείμενο ΑΡΙΣ ΧΕΛΑΣ
Κάπου στην Αρκαδία, χαζεύω τα πρώτα πέντε τρυγόνια που έχουν πιάσει στην σταριά. Λίγο μετά ένα κοπάδι από αγριοπερίστερα κάνει δύο αναγνωριστικές βόλτες, και έπειτα τα πουλιά χαμηλώνουν με κλειστά τα φτερά και πιάνουν λίγο πιο εκεί στο ίδιο χωράφι…
Ναι, ο τόπος κρατάει και κάποια από αυτά, μαζί με ελάχιστες ντοπιάρες φάσσες που “γλυκαμένες” από τις αποθερισιές, αφήνουν τους ορεινούς ελατιάδες της Αρκαδίας για να κάνουν ακόμα πιο συναρπαστική την 20η του Αυγούστου.
Προς τα τέλη του καλοκαιριού, η τροφή στους κάμπους τον Αύγουστου είναι άφθονη…
Και μαζί με την ησυχία που για μήνες επικρατούσε, η δροσιά των δέντρων τις μεσημεριανές ώρες στους ξεροπόταμους, “τραβάει” όλα τα περιστεροειδή κάθε περιοχής.
Όμως, δεν αντιδρούν όλα τα πουλιά με τον ίδιο τρόπο στην παρουσία των κυνηγών: το τρυγόνι είναι “παλικάρι” και μπορεί να διαλέξει να περάσει πάνω από τουφέκι σου ακόμα και αν το βλέπει από μακριά, αλλά δεν θα συμβεί το ίδιο με τα αγριοπερίστερα ή τις φάσσες.
Αυτά είναι πουλιά που απαιτούν περισσότερη φροντίδα από την πλευρά του κυνηγού, για την κατασκευή, έστω, και μίας πρόχειρης φυλάχτρας… Προσωπικά, κοιτάω να εκμεταλλευτώ όσο γίνεται καλύτερα τον ίσκιο των δέντρων, που κρύβει τις αντανακλάσεις του ήλιου πάνω στο όπλο. Και διαλέγω ένα χαμηλό σκαμνί για να “σπάει” η σιλουέτα του σώματός μου, τοποθετώντας μπροστά μου και μερικά κλαδιά από τη βλάστηση γύρω μου.
Σε αντίθεση με τα τρυγόνια που κάνουν “τσαλίμια”, πετούν χαμηλά και μπορούν να “γλιστρήσουν” πιο εύκολα ανάμεσα στα καρτέρια, τα αγριοπερίστερα και οι φάσσες “μπαίνουν” από ψηλά. Έτσι, το πιο πιθανό είναι να τουφεκιστούν αρκετά πριν φτάσουν στο χωράφι που έχετε τσεκάρει, από τα “ανιχνευτικά” της ήσυχης περιόδου…
Γι’ αυτό είναι προτιμότερο ένα καλό καρτέρι σε σημείο της διαδρομής των πουλιών, και όχι στο χωράφι της κατάληξής τους! Αυτό, όμως, προϋποθέτει καλή γνώση της πορείας τους, πριν καταλήξουν στον τόπο της βοσκής τους.
Συνήθως, τα τρυγόνια και τα αγριοπερίστερα ακολουθούν διαφορετικές ρότες μέσα στον κάμπο. Και αναμφίβολα, μετά από τόσους μήνες αποχής, η θέα ενός ζευγαριού με φάσσες ή ενός κοπαδιού με αγριοπερίστερα, δημιουργεί ένταση και αγωνία…
Μεγαλύτερα πουλιά καθώς είναι από τα “σπαθάτα” τρυγόνια, συχνά δημιουργούν ανασφάλεια στους κυνηγούς, που… προσπαθούν να αλλάξουν φυσίγγια στο τουφέκι τους για καλύτερα αποτελέσματα.
Όμως, είναι πραγματικά απαραίτητο αυτό; Πρόκειται για μία πραγματική, ή περισσότερο για μία… ψυχολογική ανάγκη;
Ένα τρυγόνι για να καταβληθεί άμεσα, απαιτεί περίπου 200 σκάγια στον κύκλο των 76 εκατοστών, ενώ η φάσσα και το αγριοπερίστερο 160, περίπου. Οι διαφορές δεν είναι μεγάλες…
Βέβαια, απαραίτητη προϋπόθεση είναι τα σκάγια να έχουν επαρκή κινητική ενέργεια. Δεδομένης, όμως, της ξηρής και ζεστής ατμόσφαιρας του Αυγούστου, υπερβολές στα φυσίγγια δεν χρειάζονται και μόνο τον εαυτό σας θα δυσκολέψετε.
Ένα ποιοτικό φυσίγγι 32 γραμμαρίων με σκάγια Νο 7, περιέχει 370 σκάγια, περίπου, οπότε είναι ικανό – από άποψη κινητικής ενέργειας – να “κρατήσει” φάσσα ακόμα και στα 40 μέτρα, ενώ το τρυγόνι σε αρκετά μεγαλύτερη απόσταση!
Ένα συνηθισμένο τσοκ τριών άστρων, μπορεί θεωρητικά να αποδώσει συγκέντρωση 70 % στα 30 μέτρα, 60% στα 36 και 50 % στα 40 μέτρα.
Αυτό μεταφράζεται σε 260, 220 και 185 σκάγια, αντίστοιχα, εντός του κύκλου των 76 εκατοστών. Με απλά λόγια μία φάσσα θα “έπεφτε” στα 40 μέτρα, σχεδόν οριακά το ίδιο μπορεί να γινόταν και με ένα τρυγόνι στην ίδια απόσταση (από άποψη πυκνότητας το γεγονός ίσως θα πρέπει να προβληματίσει).
Αν και τα 32 γραμμάρια Νο 7 είναι ένα είδος υπερβολής στο Αυγουστιάτικο τρυγόνι, δεν παύει θεωρητικά και πρακτικά να αποτελεί επιλογή για περιοχές όπου κινούνται και φάσσες και αγριοπερίστερα!
Και να θυμάστε ότι, τα πούπουλα που αφήνουν πίσω τους τα περιστεροειδή, καθώς συνεχίζουν “αλώβητα” την πτήση τους, δεν σημαίνουν απαραίτητα ανεπάρκεια του φυσιγγίου…
Τις περισσότερες φορές “μαρτυράνε” τουφεκιές που μένουν οριακά πίσω, αφού το βαρύ τους πέταγμα και η μακριά ουρά “κρύβουν” την ταχύτητά τους.
Προλαμβάνοντας τις αστοχίες…
Eπειδή η απραξία 6 μηνών έχει, συνήθως, τις… συνέπειες της στη “χαραυγή” κάθε νέας κυνηγετικής σεζόν, ιδού ένα είδος… πρώτων βοηθειών και “αποκατάστασης”, για την χαλαρωμένη ή πάσχουσα σκοπευτικής σας δεινότητα:
– Το τσοκάρισμα του όπλου για τις πρώτες ημέρες, πρέπει να επιλεγεί με την επίγνωση ότι, οι τουφεκιές σας μπορεί και να μην είναι… τόσο “ακριβείς” στην αρχή!
Καλό, λοιπόν, θα είναι να επιλεγεί ένα πιο ανοιχτό τσοκ: π.χ. για τρυγόνι σε καρτέρι και σε ανοιχτό πεδίο, δοκιμάστε αντί για το βελτιωμένο ντεμί (2 αστέρια) ή το φουλ (1 αστέρι), ένα ντεμί τσοκ (3 αστέρια).
Αυτό θα καλύψει ένα μεγαλύτερο περιθώριο σκοπευτικού σφάλματος, χωρίς, όμως, να μειώσει σημαντικά την αποτελεσματική απόσταση της βολής.
– Ένα νούμερο πιο ψιλά σκάγια θα γεμίσει τα πιθανά κενά στην τουφεκιά, αντισταθμίζοντας πιθανά σκοπευτικά λάθη (τα ψιλά σκάγια σχηματίζουν μεγαλύτερο κύκλο).
Εξάλλου, τώρα που οι θερμοκρασίες είναι υψηλές και ο αέρας πιο αραιός, τα πιο ψιλά σκάγια…έχουν μεγαλύτερες ταχύτητες από ότι τον χειμώνα! Έτσι, αντισταθμίζεται η “μείωση” της φονικότητας, εξαιτίας του μικρότερου νούμερου.
Προσωπικά, θα πρότεινα Νο 8 για τα τρυγόνια.
– Ένα άλλο πολύ σημαντικό στοιχείο στην επιλογή των φυσιγγιών, είναι και το βάρος της γόμωσης…
Πιστέψτε με, τα 30 γραμμάρια Νο 8 είναι απόλυτα αρκετά.
Και να μην ξεχνάτε ότι, ο συνδυασμός υψηλών θερμοκρασιών και βαριών γομώσεων “στραπατσάρουν” την τουφεκιά, δημιουργώντας συσσωματώσεις και κενά!
Επίσης, τιμωρούν τον κυνηγό με πολύ… δυνατό κλώτσημα στον απροπόνητο ώμο.
– Να θυμάστε ότι όλο το “κόλπο” στην κυνηγετική σκόπευση, είναι να εστιάζετε τα μάτια σας στο στόχο σας!
Αυτό θα σας βοηθήσει στην εκτίμηση των αποστάσεων και στην σωστή προσκόπευση.
-Χρήστος Σωτηρόπουλος-
