Οι φετινές «παραξενιές» της τσίχλας – Ιδιορρυθμίες που τείνουν να μονιμοποιηθούν
Τα λίγα τελευταία χρόνια, οι ιδιορρυθμίες της τσίχλας, ιδιαίτερα αυτές που αφορούν την κελαηδότσιχλα, τείνουν να μονιμοποιηθούν. Φέτος όμως, και αρχής γενομένης από τα μπασίματα, νέα στοιχεία προστίθενται στην γενικότερη αλλαγή της συμπεριφοράς τους
Στη διάρκεια της 3ης εβδομάδας του Οκτώβρη, που οι καιρικές συνθήκες ευνοούσαν τα μπασίματα της τσίχλας, παρατηρήθηκε το εξής φαινόμενο:
• Τις ιδανικές μέρες με διαύγεια στην ατμόσφαιρα και ασθενές βοριαδάκι, τα μπασίματα ήταν από μικρά μέχρι ασήμαντα στις περισσότερες περιοχές της χώρας.
• Αντίθετα τις μέρες με μέτριο προς ισχυρό βοριά 4-5 μποφόρ, στα μπασίματα δινόταν ο χαρακτηρισμός “μέτρια” έως “καλά”. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι αυτά της Πέμπτης 20/10 στο Καραούλι Βοιωτίας και της Παρασκευής 21/10 στην Αμφιθέα της Εύβοιας, που υπήρξα αυτόπτης μάρτυρας, χωρίς όμως να είναι και τα μόνα.
– “Με σήκωνε ο αέρας, κόντευε να με ρίξει από το σκαμνί και οι τσίχλες έμπαιναν με αμείωτο ρυθμό”, είπε κυνηγός που καρτέρευε στο διάσελο που το “έδερναν” οι ριπές του βοριά.
Για να κοπάσει ο άνεμος την επόμενη μέρα και οι κυνηγοί που έσπευσαν ειδοποιημένοι από το “σύρμα”, να απολαύσουν μόνο τη θέα από το ύψωμα…
Σε ύψος ίσα να τις διακρίνεις
Από πάντα οι τσίχλες πετούσαν ψηλά στο πέρασμά τους από τα λοφοβούνια, αλλά με αρκετές από αυτές να δίνουν ευκαιρία για τουφεκιά, ακόμα και τις μέρες που η αραιή συννεφιά διευκόλυνε την σε ατούφεκο ύψος πτήση τους. Φέτος όμως… το ύψος παράγινε. Μπορεί ο κυνηγός να δει σε ένα πρωινό 100 τσίχλες και οι 90 να πετούν σε ύψος που είναι μόνο για… μέτρημα.
– “Λες και οι τσίχλες θέλουν να βοηθήσουν τους κατασκευαστές φυσιγγίων”, μου έλεγε συνάδελφος που άκουγε τους διπλανούς του στα καρτέρια να αδειάζουν μάταια τις καραμπίνες τους, τρομάζοντας απλά τα πουλιά.
Με όπλο και την ταχύτητα
Δεν είναι μόνο οι δύο παραπάνω αλλαγές στην παρατηρούμενη αλλαγή συμπεριφοράς. Οι τσίχλες, πάντοτε η αναφορά για τις κελαηδότσιχλες, έχουν αυξήσει αισθητά την ταχύτητά τους. Το γεγονός αυτό έχει πέσει στην αντίληψη και των νέων ηλικιακά κυνηγών, που δεν τους λείπει η γρήγορη αντίδραση.
– “Τη σκοπεύεις και μέχρι να πιέσεις τη σκανδάλη σε έχει καβαλήσει”, ακούγεται συχνά από τους κυνηγούς, όταν αλλού βρίσκεται ο στόχος και αλλού πηγαίνει η τουφεκιά.
Σίγουρα οι τσίχλες των μπασιμάτων είναι πιο ελαφριές σε βάρος και περισσότερο ευκίνητες. Από την άλλη όμως, είναι πιο κουρασμένες από το πολύωρο ταξίδι και θα έπρεπε να είναι λιγότερο γρήγορες.
Προς τι λοιπόν η βιασύνη και η μεγάλη ταχύτητα; Προσπαθούν άραγε να αποφύγουν κάτι με αυτή την τακτική και αν ναι, τι είναι αυτό;
Με την απάντηση να περιλαμβάνει όλες τις προαναφερόμενες αλλαγές, δηλαδή και του μεγάλου ύψους πτήσης και του μπασίματος σε μέρα με ενισχυμένο βοριά.
Ο ρόλος των αρπακτικών και της «πίεσης»
Στα ερωτήματα και τις απορίες αυτές δεν χωρούν εικασίες και ερμηνείες που βασίζονται μόνο στην εμπειρική γνώση.
Είναι δουλειά των ειδικών επιστημόνων να διαλευκάνουν τα μυστήρια και τις αλλαγές στη συμπεριφορά των πουλιών.
Μέλημα όμως του κυνηγού είναι να τις παρατηρεί και να τις καταγράφει, έτσι ώστε να του χρησιμεύσουν στην εκλογή της κατάλληλης μέρας, αλλά και να βελτιώσουν το θηρευτικό του αποτέλεσμα.
Το μόνο που μπορώ να επισημάνω, βασισμένος στην πολύχρονη παρατήρηση και εμπειρία μου, είναι ότι ένας πιθανός παράγοντας που επηρεάζει σημαντικά τις παραπάνω “παραξενιές” της κελαηδότσιχλας, να είναι η εκρηκτική αύξηση των φτερωτών αρπακτικών, ιδιαίτερα των γερακιών.
Και ίσως ο κίνδυνος αυτός να είναι ο κοινός παρονομαστής στην παρατηρούμενη φετινή ιδιορρυθμία της τσίχλας.
Χωρίς να εθελοτυφλώ και να παραβλέπω τη συσσωρευμένη κυνηγετική πίεση που είναι πλέον περασμένη στο DΝΑ και στη μνήμη των τσιχλών που ξεχειμωνιάζουν στον μεσογειακό νότο.
