«Νίκησαν» οι πέρδικες στην πρεμιέρα
Η πρώτη μέρα ανήκε στην πέρδικα. Μεταφορικά, γιατί βρέθηκαν στο κατόπι της πολλοί κυνηγοί, κυριολεκτικά, γιατί στα βουνά της Θεσσαλίας, στις περισσότερες περιπτώσεις νίκησαν τα πουλιά.
κείμενο: ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΩΣΤΗΣ
Με λίγα λόγια, πέρδικες υπάρχουν πολλές, τη μέρα της έναρξης όμως η κάρπωση ήταν κάτω του μετρίου.
Θα αναφέρω τη δική μου εξόρμηση και μέσα απ’ αυτή θα γίνει αντιληπτό το πως βίωσαν οι περδικάδες την πρώτη μέρα, αφού λίγο – πολύ τα πράγματα εξελίχθηκαν πανομοιότυπα.
Όλα ξεκίνησαν την Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου, όταν ο συγκυνηγός μου Νίκος περίμενε ανυπόμονα να ζήσει την τρίτη του έναρξη στην πέρδικα. Τρίτη χρονιά περδικοκυνηγός και απ’ ότι φαίνεται αρχίζει να του γίνεται πάθος.
– “Είσαι έτοιμος; Στις πέντε το πρωί σε ξυπνάω”, μου είπε χωρίς να δεχθεί να συζητήσει τις αντιρρήσεις μου για την ώρα.
Στα έλατα
Το βράδυ της ίδιας μέρας πέρασα απ’ τον παλιό συγκυνηγό μου, τον Χρήστο.
– “Κυνηγάμε πάνω από 20 χρόνια πέρδικες και ξέρεις πολύ καλά ότι στο μέρος που πάτε είναι πλάτη, άρα μετά τις 07:15’ θα μπορείτε να δείτε για να ανεβείτε. Γιατί λοιπόν ο άλλος θέλει να φύγετε τόσο νωρίς; Ξέρεις επίσης ότι το πρωί θα έχει πάνω από 8οC και μόλις ο ήλιος χτυπήσει την πέτρα θα φτάσει τους 25οC, άρα οι πέρδικες θα είναι στα έλατα”.
Αυτή ήταν η κουβέντα μας, πέρα από τις ιστορίες παλιότερων κυνηγιών. Εγώ τα ήξερα όλα αυτά, αλλά δεν τα σχολίασα. Περιορίστηκα μόνο να πω “θα μάθει”, την ίδια κουβέντα που μου είπε το πρωί, όταν ξεκινάγαμε ο Θανάσης, ο τρίτος της παρέας, παλιός περδικοκυνηγός κι αυτός.
Τα πουλιά
Ξεκινήσαμε στις 05:30’ και φτάσαμε στις 06:45’. Κατεβήκαμε απ’ το αμάξι και πίναμε καφέ με θερμοκρασία 8οC, όπως ακριβώς είχε πει ο Χρήστος. Πλήρης άπνοια με μία υποψία νοτιά, συνθήκες που δεν με ικανοποίησαν καθόλου. Στις 07:00’ άρχισε να σείεται το βουνό απ’ το λάλο.
Τρία κοπάδια δεξιά μας και άλλα δύο αριστερά, πάνω από ένα άλλο αυτοκίνητο που δεν ξέραμε αν ήταν λαγάδες ή περδικάδες. Μετά τη χαρακτηριστική κραυγή, τα πουλιά άρχισαν να βουτάνε. Όλα τα κοπάδια βούτηξαν εκτός από ένα κι εγώ πρόλαβα να δω στον ορίζοντα του ουρανού την πορεία τους. Έφεξε για τα καλά και ο Νίκος ήταν έτοιμος με σκούφο, μπουφανάκι και τα συναφή.
– “Φόρα ένα κοντομάνικο μόνο”, του είπα και πρότεινα να πάμε στα έλατα γιατί οι πέρδικες πέρασαν τον δρόμο και κατέβηκαν πολύ χαμηλά. Ο Νίκος όμως ήθελε σκαρφάλωμα οπότε διαλέξαμε να πάμε στο κοπάδι που έμεινε πάνω.
Κατευθυνθήκαμε δεξιά, ενώ αριστερά μας ανέβηκαν δύο κυνηγοί, απ΄ το αυτοκίνητο που αναρωτιόμασταν τι θα κυνηγήσουν.
Το κυνήγι
Ξεκίνησα την ανάβαση χαρούμενος γιατί ήταν απ’ τις σπάνιες φορές που δεν υπήρχε ο συνωστισμός της πρώτης μέρας. Εξαιτίας των “περδικάδων του πρώτου Σαββατοκύριακου” που μετά δεν θέλουν ούτε να ακούσουν για βουνό, απέφευγα να κυνηγάω στην έναρξη.
Φέτος, στάθηκα τυχερός και με αυτή τη σκέψη φτάσαμε στη μέση της πλαγιάς κατευθυνόμενοι στο σημείο που υπολόγιζα ότι θα ήταν τα πουλιά. Σωστά είχα υπολογίσει, έκτος από μία παράμετρο.
Από την αντίθετη πλαγιά, το προσήλιο δηλαδή ανέβαιναν κάτι λαγάδες. Είχαν ξεκινήσει πριν από μας γιατί είχε φωτίσει η μέρα νωρίτερα απ’ την πλευρά τους. Οι πέρδικες προγκηγμένες απ’ τα λαγόσκυλα πέρασαν πάνω απ’ το κεφάλι μας την πιο ακατάλληλη στιγμή. Πυροβόλησα (δεξιόχειρας) όταν το δεξί μου πόδι ήταν στον αέρα κι έψαχνε για σταθερό σημείο. Πλήρης αποτυχία, όμως είδα πως έσπασε το κοπάδι. Το σημαντικότερο όμως ήταν ότι κατάλαβα πως θα πάει η μέρα…
Ο Κώτσος
Τρεις πέρδικες κάτω απ’ το δρόμο, ο Κώτσος από πάνω και έξι – εφτά, 50 μέτρα αριστερά. Ακολουθήσαμε τον Κώτσο για να τον διώξουμε και να μην ενωθεί γρήγορα με το υπόλοιπο κοπάδι.
Μας έβγαλε στην κορυφή, εξουθένωσε τα σκυλιά και βούτηξε ξανά κάτω. Τον παραδέχθηκα. Κατεβήκαμε και τα σκυλιά σταμάτησαν σε ένα μοναχικό έλατο.
Η πέρδικα έφυγε με μαεστρία και ικανοποιήθηκα που με ξεγέλασε και δεν την πέτυχα. Ο Κώτσος παρακάτω έκανε πάταγο και κατευθυνθήκαμε προς το μέρος του. Εγώ έβηχα, σκόνταβα και μιλούσα φωναχτά. Χάρηκα όταν πέταξε, αλλά μετά από 50 μέτρα προσγειώθηκε σε τρία έλατα και κάτι κέδρα.
Δεν άφηνε με τίποτα το κοπάδι του. Έπιασα πιο χαμηλά και όταν φώναξα τα σκυλιά τον ξεσήκωσαν. Έριξα τρία φυσίγγια χωρίς να τον πετύχω.
Μόλις άδειασε το όπλο, σηκώθηκε άλλο ένα πουλί από δίπλα μου.
Χάρηκα που δεν τον πέτυχα και χάρηκα που ήταν λεβέντης. Ήξερε πως να προστατεύσει το κοπάδι του. Δεν κυνηγάω πέρδικες για να ικανοποιούμαι όταν δεν τις πετυχαίνω. Όταν όμως τα πουλιά τιμούν με τη λεβεντιά τους τα βουνά μας, πιστεύω ότι έχει μεγαλύτερη αξία να βγαίνουν εκείνα νικητές.
Ο Νίκος κι ο Θανάσης δεν κατάφεραν να πυροβολήσουν. Η άλλη παρέα στο σπανό δεν κατάφερε να συναντήσει πουλιά. Κατέβηκε χαμηλά και έριχνε κάτι τριάρες μέσα στα έλατα. Τρία φυσίγγια στην πέρδικα σημαίνει αποτυχία.
Εξαντλήθηκαν γρήγορα τα σκυλιά
Με όσους μίλησα μετά την πρεμιέρα, μου είπαν ότι είχαν ελάχιστες επιτυχίες γιατί η άπνοια και η ζέστη εξάντλησαν γρήγορα τα σκυλιά
