Καρτέρια στα επιβλαβή
«Αν μπορείς εσύ να τα βλέπεις καθαρά έτσι όπως έρχονται από μακριά προς τα πάνω σου, τότε να είσαι απόλυτα σίγουρος ότι σε βλέπουν και αυτά και θα στρίψουν», ήταν η φράση που είπα σε ένα φίλο όταν μου διηγήθηκε τις αποτυχίες που βίωνε σε κάποιες απόπειρες να κάνει καρτέρι στις κουρούνες που πέρναγαν σε μεγάλους αριθμούς κάθε μέρα από τον κάμπο, και είναι και το απόφθεγμα που έχω αποκομίσει τα τελευταία χρόνια που έχω ασχοληθεί πιο εντατικά με την κυνηγετική καταπολέμηση των φτερωτών επιβλαβών της πατρίδας μας.
Έχοντας κυνηγήσει με πάθος όλα τα καρτερίσια θηράματα δεν είναι καθόλου υπερβολή να αναφέρω πως το συστηματικό κυνήγι των κορακοειδών είναι από τα δυσκολότερα. Η νοημοσύνη που διαθέτουν οι φτερωτοί αυτοί άρπαγες είναι παροιμιώδεις και οι μηχανισμοί άμυνας που διαθέτει κάθε κοπάδι για να μετακινείται με ασφάλεια θα έλεγα ότι συμβαδίζουν σε μεγάλο βαθμό με τις πονηρές και τουφεκισμένες φάσες του Φλεβάρη. Με την έννοια των επιβλαβών στην θηραματοπονία εννοούμε τα αρπακτικά εκείνα που προκαλούν ζημιές στα θηράματα και στην ελληνική πραγματικότητα τα φτερωτά επιβλαβή είναι η κάργια, η κουρούνα και η καρακάξα.
Η έλλειψη κυνηγετικού ενδιαφέροντος, οι μειωμένοι φυσικοί εχθροί και οι αυξανόμενες εστίες σκουπιδιών έχουν ευνοήσει την αναπαραγωγική αύξηση των πληθυσμών αυτών με επιζήμιες συνέπειες στην επιβίωση των υπόλοιπων ειδών τις πανίδας ιδιαίτερα την αναπαραγωγική περίοδο. Φωλιές, αυγά και νεογνά είναι πολύ εύκολο να αφανιστούν ολοκληρωτικά αν εκτεθούν στη θέα των κορακοειδών και όπως και σε άλλα κράτη, η θήρευση τους θα έπρεπε να αποτελεί σημαντική προτεραιότητα των κυνηγών, των κυνηγετικών οργανώσεων αλλά και της ίδιας της πολιτείας. Κάθε χρόνο αφιερώνω μερικά κυνήγια στα κορακοειδή, ειδικά στην αρχή της κυνηγετικής χρονιάς, κυνήγια που εκτός από απολαυστικές καρτερίσιες τουφεκιές συμβάλουν και στην αειφορία της φύσης.
Η αποφυγή των πουλιών αυτών σε οποιονδήποτε κρατάει τουφέκι, είναι κάτι παραπάνω από παροιμιώδης. Μπορεί να γυρνάνε όλη μέρα μέσα σε σπίτια και ανθρώπους, να γυροφέρνουν τους αγρότες και τα οργώματά τους, αλλά αν κάνεις να πιάσεις όπλο εξαφανίζονται. Η κάλυψη είναι το κυριότερο συστατικό της επιτυχίας στο κυνήγι τους και μάλιστα πρέπει να είναι τέτοια που να μας επιτρέπει να τα ακούμε που έρχονται κράζοντας από μακριά αλλά αν είναι δυνατόν να μην έχουμε περίσσια οπτική επαφή μαζί τους. Βλέπουν εξαιρετικά καλά και στρίβουν ακόμα και στην υποψία κινδύνου.
Καρτέρια στα επιβλαβή – Οι κάργιες και οι κουρούνες…
Για τις κάργιες και τις κουρούνες προτιμώ το καρτέρι από και προς την κούρνια τους και συνήθως διαλέγω σημεία του κάμπου με δέντρα που τους προσφέρουν μια επιπλέον ασφάλεια. Η πορεία που θα διαγράψουν τα πρώτα πουλιά που θα περάσουν είναι χαρακτηριστική και διαφορετική από μέρα σε μέρα και την ίδια ακριβώς πορεία θα ακολουθήσουν και τα υπόλοιπα πουλιά που κουρνιάζουν μαζί. Μετακινούμαστε ανάλογα με την πορεία των πρώτων πουλιών. Παρατήρηση και κάλυψη…. Για αναζήτηση τροφής προτιμούν τα φρεσκοοργωμένα χωράφια ενώ τρέφουν τρομερή προτίμηση στις οργωμένες φυστικιές του Σεπτέμβρη. Μπορεί να έρχονται για φαγητό σχεδόν ασταμάτητα.
Αν και γενικά θεωρείται σκληρό σαν θήραμα στα σκάγια, προσωπικά έπαψα να πιστεύω κάτι τέτοιο από τη στιγμή που συνήθισα να αγνοώ τον μεγάλο μαύρο όγκο τους και να επικεντρώνομαι στο μικρό τους σώμα που κρύβεται μέσα σε αρκετά πούπουλα. Φυσίγγια 30-32 γραμμάρια με σκάγια νούμερο 7 ή 6 αν θέλουμε να δοκιμάσουμε μερικές πιο μακρινές βολές είναι τα πιο αποτελεσματικά για μένα σε συνδυασμό με ένα τσοκ 3 ή 2 άστρων. Το ίδιο εύκολα ¨κρύβει¨ το μικρό της σώμα και η καρακάξα όπου η μακριά ουρά και τα φαρδιά φτερά της κάνει τις τουφεκιές να μένουν χαρακτηριστικά πίσω. Οι μεγάλοι καλαμιώνες κοντά στους σκουπιδότοπους είναι τα σημεία που προτιμά για κούρνια και μπορεί να συγκεντρώνεται σε τεράστιους αριθμούς. Αρχίζει να μπαίνει αργά το απόγευμα, πετά χαμηλά όσο πλησιάζει τις καλαμιές κάνοντας εναέριες βουτιές και τερτίπια καθιστόντας έτσι τα ανοιχτά τσοκ των 4 και 3 άστρων την αποδοτικότερη επιλογή αν συνδυαστούν με φυσίγγια 28 εως 32 γραμμάρια νούμερο 8 ή 9. Αν τουφεκίσετε ένα μέρος καλά μια μέρα, μην δοκιμάσετε να πάτε την επόμενη, θα έχουν εξαφανιστεί.
Μετά από μια βδομάδα πάλι. Πολλοί άνθρωποι της υπαίθρου που ζουν και εργάζονται στη φύση για χρόνια, αναφέρουν ότι η μεγάλη αύξηση των κορακοειδών και ιδιαίτερα της καρακάξας, και της κίσσας που απαγορεύεται το κυνήγι, δρα επιζήμια για τους ντόπιους πληθυσμούς θηραμάτων όπως για παράδειγμα το τρυγόνι, και καταλαμβάνουν τους ζωτικούς τους χώρους εκτοπίζοντάς τα από τις περιοχές αυτές. Με τις εποχές και τις συνθήκες να μεταβάλλονται συνεχώς, ίσως ένας επαναπροσδιορισμός του τρόπου και του χρόνου της καταπολέμησης των κορακοειδών από την πολιτεία να ήταν εξαιρετικά ωφέλιμος. Εμείς, σαν κυνηγοί που παίρνουμε ζωή και χαρά από τη φύση και τη διατήρησή της, οφείλουμε να αφιερώνουμε μερικά κυνήγια για την καταπολέμηση των κορακοειδών, μια διαδικασία που μπορεί συνολικά να ωφελήσει σημαντικά τους αναπαραγωγικούς πληθυσμούς των θηραμάτων και που με βεβαιότητα θα προκαλέσει την δική μας εξυπνάδα και πονηριά, ενάντια στη δική τους, μια πρόκληση που πιστέψτε με έχει μεγάλο κυνηγετικό ενδιαφέρον…
