Από τα μέσα Οκτωβρίου κάνουν την εμφάνισή τους στα καρτέρια οι κυνηγόπαπιες, οι οποίες δεν παρεκκλίνουν από την πορεία τους όπως τα άλλα είδη πάπιας, που μετά την πρώτη τουφεκιά σχηματίζουν «ομπρέλα».
κείμενο ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΤΣΙΡΙΓΟΣ
Τα παπιά αρχίζουν να αποκτούν μεγάλο ενδιαφέρον μετά τις πρώτες καλές βροχές της χρονιάς, όπου και τα ντοπιάρικα αρχίζουν να βγαίνουν από τις λίμνες, καταφεύγοντας στα νεράκια και στις γκιόλες που σχηματίζονται στα χωράφια…
Μετά τα πρωτοβρόχια του Οκτωβρίου και στις αρχές του Νοεμβρίου, οι καιρικές συνθήκες που αλλάζουν στέλνουν στα δικά μας μέρη τα μεταναστευτικά σφυριχτάρια και μικιρτιά.
Τα πρώτα αυτά παπιά που φθάνουν μέσα στις λίμνες, ξεκινούν να μετακινούνται από τα σημεία της ημερήσια ανάπαυσης στα σημεία της βραδινής τροφής. Ταυτόχρονα, οι πρώτες παγωνιές δημιουργούν άλλες απαιτήσεις στον ρουχισμό: τα άρβυλα για τα στεγνά σημεία πρέπει να έχουν μεμβράνη GORE-TEX και οι κάλτσες να είναι ανάλογα χονρές. Η επένδυση του τζάκετ αλλάζει σε πιο χοντρή και ζεστή, ενώ γίνονται απαραίτητα τα γάντια και ο σκούφος (ο οποίος δεν πρέπει να καλύπτει τα αφτιά, για να ακούγονται οι πάπιες).
Στο ημίφως είναι απαραίτητο να ακούγεται ο ήχος των φτερών, γιατί έτσι ο έμπειρος κυνηγός καταλαβαίνει το ύψος, τη διεύθυνση, ακόμη και το είδος των παπιών που πετάνε!
Τα τζάκετ του καρτεριού
Η προσωπική μου προτίμηση για τον βάλτο είναι τα τζάκετ με ειδικές τσέπες για φυσίγγια. Είναι πιο εύχρηστα στην γρήγορη επιλογή διαφορετικών φυσιγγίων, αλλά και πιο πρακτικά από την οποιαδήποτε φυσιγγιοθήκη, όταν ο κυνηγός είναι αναγκασμένος να φοράει χοντρά γάντια στα χέρια του.
Οι κυνηγόπαπιες του Οκτώβρη
Στα μέσα Οκτωβρίου κάνουν την εμφάνισή τους οι κυνηγόπαπιες, που έχουν μια ιδιομορφία στη συμπεριφορά τους στα καρτέρια: δεν παρεκκλίνουν από την πορεία που πετάνε όπως τα άλλα είδη πάπιας, που μετά την πρώτη τουφεκιά σχηματίζουν «ομπρέλα».
Την ίδια εποχή φτάνει και η σουβλόπαπια (ψαλίδα), που είναι λεπτή και με ωραίο πέταγμα, ενώ έχει και την ιδιαιτερότητα να μετακινείται και με το φως της ημέρας!
Όταν θα φτάσει ο Δεκέμβριος, στους υγροβιότοπους της Μακεδονίας και της Θράκης θα υπάρχουν όλα τα είδη των υδροβίων πουλιών που διαχειμάζουν στη χώρα μας…
Ο κακός χαμός στον Έβρο!
Ακόμα και τις ημέρες με ισχυρό νοτιά, ένας κυνηγός του Έβρου μπορεί να δει χιλιάδες πάπιες κατά την πρωινή επιστροφή τους, από τις καλλιέργειες ρυζιού στην Τουρκία! Και μπορεί να πετάνε σε εξαιρετικά χαμηλό ύψος, σχεδόν ένα με το χώμα, με αποτέλεσμα πολλά κοπάδια να τα βλέπεις όταν έχουν φτάσει στα πέντε μέτρα από το τουφέκι σου.
Ο ιδιαίτερος εξοπλισμός στο βαλτοκυνήγι..
Όταν θα μπει για τα καλά ο χειμώνας, οι απαιτήσεις στο βαλτοκυνήγι αλλάζουν. Χρειάζεται ιδιαίτερος ρουχισμός και εξοπλισμός, αλλά και μεγάλη προσοχή στις κινήσεις, γιατί εάν σε βρει απροετοίμαστο ένας αποκλεισμός ή ένα ατύχημα, μπορεί να σε σκοτώσει!
Οι γαλότσες για τα νερά πρέπει να έχουν επένδυση νεοπρέν, που έχει αποδειχτεί το καλύτερο… Μία άλλη εξαιδικευμένη λύση είναι η μπότα με λάστιχο ως τον αστράγαλο, και από εκεί και πάνω δέρμα με εσωτερική μόνωση, που αφαιρείται και στεγνώνει.
Νούμερα σκαγιών
Επειδή τα παπιά αρχίζουν να κυνηγιούνται από τις 15 Σεπτέμβρη μέχρι και το πρώτο 10ήμερο του Φλεβάρη, οι γομώσεις και τα σκάγια που χρησιμοποιούνται ποικίλουν: περιλαμβάνουν μία «γκάμα» από Νο 8 έως Νο 3, και από 30 γραμμάρια έως 42 γραμμάρια σκάγια.
Βέβαια, ξέρω αρκετούς κυνηγούς στον τόπο μου που χρησιμοποιούν πολύ πιο μεγάλες γομώσεις…
Για να έχετε μία ιδέα, καταθέτω τι φυσίγγια και τι τσοκ χρησιμοποίησα ο ίδιος μία τυπική από άποψη καιρικών συνθηκών χρονιά, από τότε που ξεκίνησα να κυνηγάω τα ντοπιάρικα παπιά μέχρι και το τέλος της σεζόν τον Φλεβάρη:
Την πρώτη μέρα στο κυνήγι των πρασινοκέφαλων χρησιμοποίησα φυσίγγια Νο 5 των 34 γραμμαρίων, αφού καθόμασταν σε κομμάτια νερού ανάμεσα στα σάλια, όπου τα πουλιά πλάναρανε σε απόσταση από 15 έως 25 μέτρα.
Το όπλο μου «φορούσε» τσοκ 3 και 4 με καλά αποτελέσματα, καθώς κατάφερα να «μαζέψω» κάποια παπιά και με μακρινές τουφεκιές.
Η επόμενη αξιόλογη συνάντηση με πάπιες έγινε σε πολύ ρηχά νεράκια, όπου τα πουλιά ήταν μικηρτιά και λίγοι κουταλάδες.
Με σύμμαχο τον άνεμο..
Ο ισχυρός βόρειος άνεμος τα έκανε να γλύφουν τις κορφές από τα δέντρα και να πέφτουν επάνω μας, σε απόσταση μικρότερη των 15 μέτρων!
Εκεί χρησιμοποιήθηκαν 8άρια φυσίγγια των 36 γραμμαρίων και τσοκαρίσματα 5 και 4.
Πέρασε ένα διάστημα που τα παπιά έδιναν πολύ λίγες ευκαιρίες, ώσπου έφτασαν στον τόπο τα πρώτα σφυριχτάρια…
Στα 30 μέτρα με 5άρια
Ο καιρός ήταν πολύ καλός, αλλά αυτά τα πρώτα σφυριχτάρια παπιά μας έδωσαν «ευκαιρίες» σε απόσταση 30 – 35 μέτρων. Εκεί «δούλεψαν» φυσίγγια Νο 5 των 36 γραμμαρίων, με τσοκαρίσματα 1 και 2.
Τα ίδια χρησιμοποιήθηκαν και στις κυνηγόπαπιες, που έφθασαν σε λίγες μέρες με διαφορά. Απλά, το νούμερο των σκαγιών έγινε Νο 3, γιατί οι κυνηγόπαπιες είναι πιο σκληρές και ανθεκτικές στην τουφεκιά…
Πάντως, όταν αρχίζει ο γερός χειμώνας και οι θερμοκρασίες στον βάλτο πέφτουν πολύ κάτω από το μηδέν, γίνονται απαραίτητα τα φυσίγγια με… 38 και 42 γραμμάρια σκάγια!
