spot_img
Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024
spot_img
ΑρχικήΚυνήγιΤο κυνήγι της φάσσας

Το κυνήγι της φάσσας

|

Laky Pet Food
Laky Pet Food
Laky Pet Food
Laky Pet Food

To κυνήγι της φάσσας θεωρείται ένα από τα δημοφιλέστερα στην Ελλάδα, ειδικότερα τον μήνα Οκτώβρη…

Πρόκειται για το μεγαλύτερο από τα περιστεροειδή στην Ευρώπη και είναι περιζήτητο θήραμα σε όλη σχεδόν τη Γηραιά Ήπειρο. Ειδικά στις Αγγλοσαξονικές χώρες, το μεγαλύτερο ποσοστό των κυνηγών, ασχολούνται σχεδόν κα’ αποκλειστικότητα με το κυνήγι της. Είναι πολυπληθές είδος, που συχνά το βρίσκουμε να διαβιεί ακόμη και μέσα στις πόλεις και στα χωριά της Βόρειας Ευρώπης και να συμπεριφέρεται όπως συμπεριφέρονται στην Ελλάδα οι δεκοχτούρες και τα ήμερα αδέσποτα περιστέρια. Τρέφεται κατά κανόνα με σπόρους και καρπούς, αλλά δείχνει ιδιαίτερη αδυναμία στα βελανίδια. Ανάλογα βέβαια με τον βιότοπο μπορεί να αλλάξει τις διατροφικές της προτιμήσεις και να στραφεί σε άλλα είδη, όπως σταφύλια, ελιές κ.λπ. Είναι πουλί ημιαποδημητικό και μεταναστεύει σε μεγάλους αριθμούς μόνο όταν τα αποθέματα τροφής μειώνονται στον τόπο της.

Οι ντοπιάρες και οι «εισαγόμενες»

Ένας αριθμός από φάσσες μένει στην Ελλάδα και συχνά δεν μεταναστεύει αλλά εγκαθίσταται μόνιμα. Τέτοια πουλιά συναντάμε σε όλη σχεδόν τη χώρα, από την Θράκη μέχρι το Ταίναρο και από την Κέρκυρα μέχρι τα Δωδεκάνησα. Τα πουλιά αυτά αναπαράγονται στις περιοχές που έχουν εγκατασταθεί και οι απόγονοί τους παραμένουν επίσης στον ίδιο τόπο. Ένας μεγάλος αριθμός από φάσσες εμφανίζεται στην Ελλάδα από τα μέσα του Οκτωβρίου μέχρι το τέλος του Νοεμβρίου. Τα πουλιά αυτά έρχονται από τη Βόρεια Ευρώπη σε μεγάλα κοπάδια, που αριθμούν εκατοντάδες πουλιά το καθένα. Η διαδρομή που ακολουθούν δεν είναι συγκεκριμένη, όμως οι περιοχές στις οποίες εγκαθίστανται έστω και προσωρινά, είναι γνωστές στους κυνηγούς που τις περιμένουν εναγωνίως.

Τα περιζήτητα καρτέρια

Υπάρχουν κυνηγότοποι οι οποίοι κατακλύζονται από κυνηγούς το τρίτο δεκαήμερο του Οκτωβρίου, και περιζήτητα καρτέρια, για τα οποία γίνεται αγώνας δρόμου προκειμένου να τα κερδίσουν οι μανιώδεις κυνηγοί της φάσσας. Αυτοκίνητα τα οποία μετατρέπονται περιστασιακά σε τροχόσπιτα, αντίσκηνα, πρόχειρα καταλύματα ή καλύβες κτηνοτρόφων, φιλοξενούν τους κυνηγούς οι οποίοι περιμένουν τα μεγάλα κοπάδια από τις φάσσες που επισκέπτονται την Ελλάδα.

Εξαρτημένες από τροφή και νερό

Οι κυνηγοί δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την παραγωγή βελανιδιών σε κάθε περιοχή, ορισμένοι μάλιστα οι οποίοι έχουν εντρυφήσει στο είδος, γνωρίζουν και ποια ποικιλία βελανιδιάς είναι εκείνη της οποίας τον καρπό προτιμούν οι αποδημητικές φάσσες.

Οι ενδημικές προσαρμόζονται στην παραγωγή κάθε εποχής και ανάλογα με την περιοχή αλλάζουν τις προτιμήσεις τους. Η διατροφή τους είναι κομβικός παράγοντας για τους κυνηγούς, διότι οι συνήθειες της φάσσας είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με την τροφή και το νερό. Σε ότι αφορά το νερό, μετά τον Οκτώβριο που έχουν αρχίσει οι βροχές, οι φάσσες δεν είναι εξαρτημένες. Όμως από τον Αύγουστο που αρχίζει το κυνήγι τους μέχρι τον Οκτώβριο που δεν υπάρχει νερό σε αφθονία, οι πηγές που βρίσκονται κοντά σε ψηλά δέντρα, ή μέσα σε δάση όπου υπάρχει κάλυψη, άρα προστασία, είναι πόλος έλξης για φάσσες και κυνηγούς.

Οργάνωση και στρατηγική για το κυνήγι της φάσσας

Οι φάσσες είναι πουλιά καχύποπτα και καλά οργανωμένα σε ομάδες. Έχουν εξαιρετική όραση και ανιχνεύουν τον κίνδυνο από χιλιόμετρα. Η όραση είναι το ισχυρότερο αμυντικό τους «όπλο» και σε αυτήν βασίζουν την επιβίωσή τους. Χρησιμοποιούν συγκεκριμένα δέντρα σαν παρατηρητήρια και κατά τη διάρκεια των γευμάτων, ορισμένα πουλιά – παρατηρητές εποπτεύουν αφ’ υψηλού όλη τη γύρω περιοχή.

Οι παρατηρητές εναλλάσσονται κατά τη διάρκεια των γευμάτων και όταν το γεύμα τελειώσει, όλα τα πουλιά του κοπαδιού, ανεβαίνουν στα ψηλότερα δέντρα όπου αναπαύονται προσωρινά. Η μεσημεριανή ανάπαυση καθώς και ο βραδινός ύπνος όμως, δεν γίνονται κοντά στις περιοχές όπου τρέφονται τα πουλιά. Το μεσημέρι αναπαύονται σε ψηλά δέντρα σε μικρές ομάδες, όμως το βράδυ κουρνιάζουν σε μεγάλα κοπάδια σε δυσπρόσιτα μέρη, μακριά από τον τόπο όπου τρέφονται, πάντοτε όμως σε ψηλά δέντρα. Η μετάβαση από την κούρνια προς τους τόπους εξεύρεσης τροφής, γίνεται με σύστημα και στρατηγική. Ποτέ το κοπάδι δεν κινείται μαζικά και ποτέ δεν κατεβαίνει στο έδαφος, αν δεν έχει γίνει έλεγχος για πιθανούς κινδύνους. Συνήθως κάποια πουλιά – ιχνηλάτες, φεύγουν πριν από το κοπάδι, ελέγχουν τη διαδρομή και τον τόπο διατροφής και επιστρέφουν για να οδηγήσουν το κοπάδι με ασφάλεια. Κάτι ανάλογο γίνεται και το απόγευμα όταν τα πουλιά περιμένουν σε μικρές ομάδες τους οδηγούς, οι οποίοι περνούν από τις περιοχές αναμονής και «μαζεύουν» τις μικρές ομάδες, συγκροτούν με αυτές μεγαλύτερα κοπάδια και όλα μαζί πετούν για τον τόπο διανυκτέρευσης, ο οποίος έχει επίσης ελεγχθεί προηγουμένως

Ο ρόλος των οδηγών

Οι έμπειροι κυνηγοί δεν πυροβολούν ποτέ (την περίοδο που εμφανίζονται τα μεγάλα κοπάδια με τις αποδημητικές φάσες), μοναχικά πουλιά. Ο λόγος είναι ότι συχνά τα πουλιά αυτά είναι οδηγοί – ιχνηλάτες και αν δεν επιστρέψουν για να οδηγήσουν το κοπάδι, αυτό δεν κινείται.

Τα μυστικά για το κυνήγι της φάσσας…

Το κυνήγι της φάσσας γίνεται κατ’ αποκλειστικότητα με καρτέρι. Μπορεί περιστασιακά ένας κυνηγός που κυνηγά πέρδικες, μπεκάτσες, τσίχλες, ή άλλα θηράματα να βρεθεί κατά τύχη στο δρόμο κάποιας φάσσας, όμως αν κάποιος θέλει να κυνηγήσει φάσσες, θα πρέπει να ξεχάσει τα υπόλοιπα θηράματα. Ο κυνηγός της φάσσας πρέπει να γνωρίζει καλά τα δρομολόγια που προτιμούν τα πουλιά αυτά και να στήσει το καρτέρι του, σε κάποιο σημείο διάβασης. Οι φάσσες γενικά προτιμούν τις μετακινήσεις σε μεγάλα ύψη και αυτό είναι ένα πρόβλημα για τους κυνηγούς.

Τα καρτέρια πρέπει να στήνονται κοντά σε κορυφές λόφων, ή κοντά σε ψηλά δέντρα. Οι φάσσες συνηθίζουν να πετούν χρησιμοποιώντας τις κορυφές των λόφων σαν σημεία διάβασης. Αν κινούνται σε μεγάλα δάση και τις εμποδίζει ο άνεμος, πετούν σε πλαγιές με μεγάλες κλίσεις, χρησιμοποιώντας σημεία αναφοράς, όπως μεγάλους βράχους ή συστάδες με ψηλότερα δέντρα. Αχίλλειος πτέρνα της φάσσας είναι η ομίχλη. Αν πέσουν οι φάσσες σε ομίχλη επειδή βασίζονται στην όρασή τους, αναγκάζονται να πετούν χαμηλά, με αποτέλεσμα τα γίνονται ευάλωτες.

Όπλα και φυσίγγια για το κυνήγι της φάσσας

Τα όπλα που χρησιμοποιούμε στις φάσσες, πρέπει να μας δίνουν τη δυνατότητα να τις καταβάλουμε σε μεγάλες αποστάσεις, διότι κατά κανόνα κινούνται ψηλά. Ένα όπλο με 70 εκατοστά κάννη και σύσφιξη ¾ (**) ή ακόμη και πλήρη (full) είναι η καλύτερη επιλογή. Σε ότι αφορά τα φυσίγγια τα προτιμότερα σκάγια είναι Νο 6 (2,7 χιλιοστά). Πολλοί κυνηγοί χρησιμοποιούν Νο 5 ή και 7. Πάνω ή κάτω από αυτή τη διάμετρο, είναι υπερβολές που δεν προσφέρουν τίποτε. Προσωπικά προτιμώ φυσίγγια με γόμωση μέχρι 36 γραμμάρια. Πολλοί κυνηγοί χρησιμοποιούν υπεργομώσεις που φθάνουν ακόμη και στα 60 γραμμάρια. Γνώμη μου είναι ότι γενικά οι υπερβολές δεν βοηθούν, αλλά αντίθετα δημιουργούν προβλήματα με την προσκόπευση, την ανάκρουση και βέβαια το κόστος. Η φάσσα είναι ένα δυνατό πουλί που αντέχει τα σκάγια, όμως είναι προτιμότερα τα πολλαπλά τραύματα από τα λίγα και ισχυρά. Ένα μεγάλο μυστικό είναι η αυτοσυγκράτηση, για να μην τις πυροβολούμε σε μεγάλες αποστάσεις και στο ενδεχόμενο που θα περάσει από το καρτέρι μας κοπάδι να σημαδεύουμε πάντοτε ένα πουλί και να μη ρίχνουμε σκάγια στο «σωρό», διότι τις περισσότερες φορές δεν παίρνουμε κανένα. Καλό είναι να αποφεύγουμε να τις πυροβολήσουμε στο στήθος διότι συχνά τα σκάγια εξοστρακίζονται στο πυκνό και λείο φτέρωμα. Οι πιο αποτελεσματικές βολές είναι στα πλάγια και από πίσω.

Τέλος, πρέπει να έχουμε υπόψη ότι το κρέας της είναι ιδιαίτερα εύγευστο και αξίζει να καλέσουμε τους φίλους σε γεύμα με φάσσες, οι οποίες μαγειρεύονται με πολλούς τρόπους και χωρίς ιδιαίτερα τεχνάσματα που αλλοιώνουν τη γεύση και την οσμή. Η οσμή του κρέατος της φάσσας είναι λεπτή και ευχάριστη και δεν χρειάζεται βελτίωση.

Ακολουθήστε το kynigesia.gr στο Google News.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Φάσσες: οι χαμηλές τους κούρνιες στο πουρνάρι…

Στα σύνορα του δέντρου με το πουρνάρι, υπάρχουν κάποια καταπληκτικά καρτέρια για τις φάσσες την εποχή που διανύουμε και μέχρι τη λήξη του κυνηγιού...
spot_img
spot_img

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

ΔΗΜΟΦΙΛΗ