Οι μέρες περασμάτων που δεν ξεθωριάζουν ποτέ
Όσα καταγράφονται στον σκληρό δίσκο του εγκεφάλου και μένουν καλά φυλαγμένα
Είναι δεν είναι 20 οι μέρες του χρόνου που «φορτώνουν» στον σκληρό δίσκο της μνήμης κάθε κυνηγού, στιγμές μοναδικές που δεν πρόκειται ποτέ να ξεθωριάσουν. Μια γουλιά ζεστός καφές από το θερμός είναι βάλσαμο ειδικά την ώρα που τα έχεις όλα ετοιμάσει και βλέπεις το πρώτο φως της ημέρας.
Μοναδικό και ανεπανάληπτο
Αυτές τις στιγμές τα αυτιά είναι… ραντάρ περιμένοντας ν΄ ακούσουν καμιά τουφεκιά στα πέριξ, μια τουφεκιά σε πουλιά πιασμένα. Πουλιά που έπιασαν από νύχτα και περιμένουν το ξημέρωμα για να βγουν προς αναζήτηση τροφής. Συγχρόνως, όμως, τα μάτια είναι… καρφωμένα στον ορίζοντα περιμένοντας να δουν το κοπάδι με τα τρυγόνια να κάνει την εμφάνιση του. Όσες φορές και να το ζήσεις αυτό πάντα θα είναι μοναδικό, ανεπανάληπτο.
Μέρες περασμάτων
Αυτά είναι τα περάσματα και όσοι είχαν την τύχη να ξεκινήσουν την κυνηγετική τους καριέρα με τέτοιες εμπειρίες, δύσκολα μπορούν να τις αφήσουν στην άκρη. Μπορεί να αλλάξεις τόπο, είδος θηράματος που κυνηγάς, μπορεί οι ανάγκες της ζωής να σε τραβήξουν μακριά από τους τόπους της καρδιάς σου, αλλά τα κυνήγια της πρώτης νιότης της μέρες των περασμάτων δεν τα ξεχνάς ποτέ. Περνούν τα χρόνια και πάντα στην θύμηση τους σου έρχεται στην μύτη η μυρωδιά από την γη που ποτίστηκε με τη νυχτερινή υγρασία και την πρώτη αχτίδα του Ήλιου καθώς αναδυόταν βάζοντάς σε… κόκκινο συναγερμό.
«Καρφωμένες» στο νου και την ψυχή
Πρόκειται για αναμνήσεις οι οποίες αφενός έχουν καταγραφεί στο… σκληρό δίσκο του εγκεφάλου σου και αφετέρου έχουν «καρφωθεί» στα βάθη της ψυχή σου.
Το χτυποκάρδι στην πρώτη εμφάνιση των κοπαδιών, το μάγκωμα της καρδιάς την στιγμή που σου φωνάζουν ΕΠΑΝΩ ΣΟΥ, ο πανικός μέχρι να εντοπίσεις τα πουλιά που έρχονται επάνω σου, η χαρά της πρώτης επιτυχημένης βολής, η απογοήτευση της κακοτουφεκιάς, τα σχόλια από τα διπλανά καρτέρια, είναι στιγμές που δεν ξεχνιούνται όσα χρόνια κι αν έχουν περάσει. Όπως και οι πλάκες και τα καλαμπούρια μεταξύ των κυνηγών.
Και να ήταν μόνο αυτά…
Να ήταν μόνο αυτά, καλά θα ήταν. Όλα όσο προηγούνται και εκείνα που έπονται της κυνηγετικής εξόδου κατέχουν κι αυτά με τη σειρά του μία περίοπτη θέση στο κυνήγι των περασματιάρικων τρυγονιών.
Και τέτοια είναι:
· Η ανάλυση του καιρού την προηγούμενη ημέρα το απόγευμα, όταν έχουν μαζευτεί όλοι οι… ειδικοί και ο καθένας όλο και κάτι έχει να πει.
· Οι προβλέψεις για το αν θα έχει πουλιά.
· Το που θα βάλει τα πουλιά.
· Τα σημάδια που μαρτυρούν αν θα έχει ή δεν θα έχει πουλιά.
Οι σκέψεις που γίνονται εφιάλτης
Και φτάνει η ώρα, που το κεφάλι σου γέρνει στο μαξιλάρι. Θες να κοιμηθείς όσο πιο γρήγορα γίνεται, για να έχεις χορτάσει ύπνο, μέχρι το ξημέρωμα αχάραγα. Και τότε είναι που ένα σωρό σκέψεις περνούν από το μυαλό σου, ενώ γυρνάς σαν σβούρα στο κρεβάτι και κάθε λίγο να κοιτάζεις την ώρα.
Που να πάω αύριο;
Μη τυχόν και μου πάρουν το καρτέρι.
Θ’ αποδειχτούν καλά τα φυσίγγια που αγόρασα;
Ποιο ή ποια τσοκ να βάλω στο όπλο;
Πόσα φυσίγγια να πάρω;
Μην με δει ο γρουσούζης ο γείτονας το πρωί που φεύγω.
Πώς να κοιμηθείς με όλα αυτά να στριφογυρίζουν στο κεφάλι σου;
Το μετά την εξόρμηση που το πας;
Ή δεν βγαίνεις καθόλου από το σπίτι γιατί σε περιμένουν για καζούρα ή έχεις πάρει τους δρόμους και δεν αφήνεις στέκι για στέκι κυνηγών, έχεις… πάρει και 10 πόντους μπόι γιατί όλα πήγαν καλά. Στην στραβή θα πάρεις τηλέφωνο φίλους, γνωστούς, ειδικούς, μαγαζιά για να αγοράσεις τα καλά φυσίγγια γιατί αυτά που είχες ήταν μάπα και αυτά φταίνε.
Στην καλή με υπερηφάνεια θα λες ιστορίες στον περίγυρο για τον σωστό τόπο που διάλεξες και έκανες καλή πρόβλεψη, για τα απίστευτα φυσίγγια σου, για το καταπληκτικό όπλο σου για την δεινότητα σου στην σκόπευση και άλλα πολλά.
Με αυτά μεγαλώσαμε και αυτά έχουμε για να θυμόμαστε. Αυτά θα εξιστορούμε αύριο. Είναι κομμάτι της ζωής μας. Το ωραίο κομμάτι της ζωή μας. 20 ημέρες τον χρόνο είναι αρκετές για να «φορτώσουμε» στον σκληρό μνήμες ζωής.
