Ακόμη πιο απρόβλεπτη η μπεκάτσα φέτος στα μέρη των Ιωαννίνων, καθώς τελειώνει και το δεύτερο δεκαήμερο του Νοέμβρη. Κι ενώ έχει εμφανιστεί από τα τέλη του Οκτώβρη σε κάποιους τόπους, μέχρι και σήμερα δεν έχει σταθεροποιηθεί η παρουσία της πουθενά.
Το καλύτερο μπάσιμο μέχρι στιγμής το συναντήσαμε ψηλά στο έλατο, λίγο πριν τα μέσα του μήνα που διανύουμε. Εφτά με οχτώ διαφορετικά πουλιά κατά μέσο όρο σε τετράωρο κυνήγι σηκώναμε εκείνες τις μέρες, μόνο που ήταν πολύ ελαφριά. Τα περισσότερα τα βλέπαμε να σηκώνονται πριν φτάσουν τα σκυλιά, γι’ αυτό και δεν μπορούσαν να τα μπλοκάρουν με τίποτα.
Πολύ τρέξιμο, πολύς ιδρώτας με την καλοκαιρία και για τουφέκι ούτε συζήτηση. Οπότε περιμέναμε μια αλλαγή, λίγη βροχή, κάτι που να αλλάξει την ξέρα που επικρατούσε, ώστε να «βαρύνει» λίγο τα πιασμένα πουλιά και να δώσει ελπίδες για νέα μπασίματα.
Ούτε ψηλά, ούτε χαμηλά η μακρομύτα…
Πράγματι, με το γύρισμα του καιρού και τις τελευταίες βροχές βρεθήκαμε και πάλι να τις ψάχνουμε στα ορεινά, μόνο που διαπιστώσαμε πώς αντί να «στρώσει» κάπως η κατάσταση, μετακινήθηκαν και τα πουλιά που είχαν καθίσει. Έτσι, για μια ακόμη φορά η μακρομύτα αποδεικνύει ότι στο κυνήγι της άλλο η θεωρία και άλλο η πράξη.
Μπορεί ο «κανόνας» να λέει πως η βροχή καθηλώνει την μπεκάτσα στον τόπο που θα τη βρει και μάλιστα την κρατάει καλύτερα στη φέρμα (πόσα κυνήγια που κάναμε με βροχή δεν έχουν βγει τα καλύτερα!). Αλλά τι να πεις όταν σταλάζεις από πάνω ως κάτω χωρίς αποτέλεσμα;
«Κάνε με μάγο να σε κάνω πλούσιο» λέει η παροιμία, γι’ αυτό λέμε ν’ ανέβουμε και τις επόμενες μέρες για κυνήγι στα κωνοφόρα, όσο ακόμη το επιτρέπει ο καιρός. Στα χαμηλά αυτή τη στιγμή δε σηκώνουμε, παρόλο που έκαναν κάποια καλά πατήματα πριν δυο – τρεις εβδομάδες.
Είναι αλήθεια ότι οι μακρομύτες έχουν καθυστερήσει αρκετά φέτος, χωρίς να δίνουν εγγυήσεις και για τη συνέχεια. Από την άλλη όμως δε βλέπουμε και τον Χειμώνα να έχει ξεκινήσει. Μήπως αλλάξει η κατάσταση με τα πρώτα κρύα και τα χιόνια στα ψηλά;
Διαβάστε ακόμη:
