Δυναμικό παρόν έδωσαν οι κυνηγοί στην περιφέρεια της δυτικής Μακεδονίας, σε μια άκρη της οποίας βρεθήκαμε κι εμείς τις μέρες της φετινής έναρξης. Αρκετοί μάλιστα ήταν αυτοί που ξεκίνησαν τα ανιχνευτικά δυο και τρεις μέρες νωρίτερα, ψάχνοντας τα στέκια των τρυγονιών και τα χωράφια που κρατάνε ορτύκια.
Φαίνεται ότι η στέρηση του προηγούμενου Χειμώνα και η κυνηγετική απραξία, έδωσαν φτερά στα πόδια των πουλάδων (και στους τροχούς των αυτοκινήτων τους), ώστε πολλές ομάδες από την νοτιότερη Ελλάδα να καταφθάνουν στον κοντινότερο από τους μακρινούς προορισμούς, που είναι τα κυνηγοτόπια της δυτικής Μακεδονίας.
Μπορεί βέβαια να μην συγκρίνονται με τους πλουσιότερους τόπους του κεντρικού και ανατολικού κομματιού της, αλλά η επίσκεψη εκεί πέφτει πλέον «βαριά» για την τσέπη μας. Δεν είναι τυχαίο ότι οι περισσότεροι από τους επισκέπτες επέλεξαν την κατασκήνωση στο βουνό, κουβαλώντας στο αυτοκίνητο όλο τον απαραίτητο εξοπλισμό για το υπαίθριο κάμπινγ.
Τρυγόνια: από λίγα για όλους…
Τα τρυγόνια έφτασαν να πάρουν όλοι από λίγα και ευτυχώς δεν τα ’σκιαξε η πολύ δυνατή βροχή που έπεσε την προπαραμονή. Ήταν συγκεντρωμένα σε γειτονιές που καθόριζαν οι τόποι βοσκής και ξεκούρασής τους και κυρίως βρίσκονταν κοντά στα πηχτά που φτιάχτηκαν οι φωλιές τους το προηγούμενο διάστημα.
Το πρωινό της έναρξης έπεσαν αρκετές τουφεκιές απ’ όλους τους κυνηγούς, ώστε ο μέσος όρος κάρπωσης να κυμανθεί από 1 – 3 πουλιά ανά κυνηγό. Δεν είναι άσχημα, αν αναλογιστεί κανείς ότι τα καρτέρια ήταν πολλά και τα τρυγόνια μοιράστηκαν, καθώς τα τουφέκια τα ανάγκασαν να κινηθούν σε όλη την έκταση.
Και φέτος παρατηρήθηκε ότι έλειπαν τα μεγάλα πουλιά και όσα είχαν μείνει ήταν πιτσούνια, το πιθανότερο από τις όψιμες γέννες. Πολλοί λένε ότι τα μεγαλύτερα πουλιά μεταναστεύουν πλέον νωρίς και μάλιστα πριν την έναρξη του κυνηγιού. Είναι μια αλλαγή στις συνήθειές τους που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια.
Άφαντα τα ορτύκια…
Καμία σχέση δεν είχε η φετινή χρονιά με την περσινή ευλογία όσον αφορά τα ορτύκια. Γι’ αυτό και ήταν φανερή η απογοήτευση στα πρόσωπα των φερματζήδων που ταξίδεψαν για να τα συναντήσουν και αναγκάστηκαν τελικά να κυνηγήσουν τρυγόνια: «τζάμπα τα κουβαλήσαμε», έλεγαν κάποιοι για τα σκυλιά τους.
Ελάχιστα τα ορτύκια και δύσκολα, λόγω της παρατεταμένης ξηρασίας που επικρατεί. Είναι σκληρό να περπατάς ατέλειωτες ώρες στη ζέστη, για να συναντήσεις δυο – τρία ορτύκια που δεν μυρίζουν. Έτσι, το ταξίδι των περισσότερων επισκεπτών συντόμευσε απροσδόκητα, καθώς μετά το πρώτο πρωινό στα τρυγόνια, μόνο τα ορτύκια μπορούν να κρατήσουν το ενδιαφέρον της παραμονής στον κυνηγότοπο.
Βέβαια αυτό δε σημαίνει ότι και οι λίγες φέρμες δεν μπορούν να σε αποζημιώσουν. Ακόμη και τα λίγα ορτύκια έχουν την αξία τους, δίνοντας μεγάλες συγκινήσεις στα σταροχώραφα. Αναλυτικότερο όμως ραπόρτο και περισσότερα για τα φετινά ορτύκια, θα πούμε ελπίζω σε κάποιο από τα επόμενα άρθρα.
Συνωστισμός…
Λόγω του αυξημένου συνωστισμού δεν έλειψαν και τα «παρατράγουδα», με εντάσεις φωνές και απροσεξίες, που έφτασαν μέχρι και τον τραυματισμό ενός κυνηγού, ο οποίος δέχθηκε σκάγια στο πρόσωπο από φίλια πυρά της παρέας του.
Συνάδελφοι, κάθε φορά που βρισκόμαστε στον κυνηγότοπο δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι προέχει η αξιοπρέπεια και η ασφάλεια. Βέβαια εδώ δεν δίνουμε συμβουλές, μιας και οι περισσότεροι κυνηγοί ξέρουν τη δουλειά τους. Επειδή όμως στην πράξη το κακό δεν είναι δύσκολο να συμβεί, υπενθυμίζουμε ότι:
- Το όπλο δεν είναι ένα αντικείμενο που μπορούμε να το στρέφουμε ανά πάσα στιγμή προς οποιαδήποτε κατεύθυνση, γιατί το στόμιο της κάννης σκοτώνει.
- Είναι προτιμότερο να χάσουμε ένα τρυγόνι ή ένα ορτύκι και να το αφήσουμε να φύγει, από το να θέσουμε σε πιθανό κίνδυνο οποιονδήποτε άνθρωπο.
- Δεν τοποθετούμε τα καρτέρια μας εντός του βεληνεκούς του συγκυνηγού μας και σεβόμαστε όποιον έπιασε τον τόπο πρώτος. Αν χρειαστεί να μετακινηθούμε δεν καθόμαστε κοντά ή μπροστά από κάποιον ώστε να δημιουργούμε πρόβλημα. Έτσι ξεκινάνε οι τσακωμοί.
- Δεν τοποθετούμε καρτέρια πάνω σε αμαξιτούς δρόμους, κοντά σε σπίτια και σε χωριά για προφανείς λόγους ασφάλειας.
- Δεν βρίζουμε στα καρτέρια γιατί ακουγόμαστε σε όλη την επικράτεια.
- Τακτοποιούμε και συμμαζεύουμε τον τόπο που τυχόν κατασκηνώνουμε και δεν αφήνουμε φεύγοντας ό,τι μας περισσεύει.
Είτε χτυπήσαμε λίγα, είτε πολλά, είτε καταφέραμε να πάμε στην έναρξη, είτε όχι, το κυνήγι ξεκίνησε και μέσα στην γενικότερη δυσκολία που ζούμε εύχομαι σε όλους καλό Χειμώνα.
