spot_img
Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024
spot_img
ΑρχικήΚυνήγιΕξορμήσειςΑκριβοθώρητες οι µπεκάτσες και εκτός συνόρων

Ακριβοθώρητες οι µπεκάτσες και εκτός συνόρων

|

Laky Pet Food
Laky Pet Food
Laky Pet Food
Laky Pet Food

Ακριβοθώρητες οι μπεκάτσες και εκτός συνόρων

«Φτωχή» εικόνα σε Βουλγαρία και Σκόπια

Ο χειμώνας που ως τώρα δεν ήρθε στα μέρη μας, έκανε αρκετούς συμπατριώτες, μπεκατσάδες στην πλειοψηφία τους, να αναζητήσουν “καλύτερες μέρες” εκτός συνόρων. Δυστυχώς όμως, ακόμη και μέρη που άλλες χρονιές “αποζημίωναν” και με το παραπάνω, φέτος παρουσιάζουν «φτώχεια».

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να επιθυμούμε κυνήγι σε κάποια γειτονική Βαλκανική χώρα, και άλλοι τόσοι για να μας αποτρέπουν. Κάθε απόφαση θα πρέπει να έχει ως κριτήριο επιλογής τι κυνηγάμε, πως κυνηγάμε και τι ζητάμε από την δράση μας εκεί.

Αυτοί δεν έχουν λόγο

Για παράδειγμα, σε χώρες όπως Βουλγαρία, Σερβία και Σκόπια οι κυνηγοί αγριόχοιρου, τσίχλας, και ορεινής πέρδικας, έχουν τους λιγότερους λόγους.

Οι αγριόχοιροι δεν φτάνουν τους δικούς μας πληθυσμούς, από τσίχλες μετά τα περάσματα του Οκτώβρη ίσως και να μην υπάρχει καμία, ενώ οι ορεινές πέρδικες μπορεί κατά τόπους να είναι πολλές περισσότερες, όμως ο “διαβασμένος” περδικάς τις βρίσκει και εδώ.

Αντίθετα, οι φερματζήδες που αναζητούν την καμπίσια, είτε γιατί σε εμάς απαγορεύεται, είτε γιατί θέλουν την εμπειρία, έχουν λόγο να το κάνουν.

Το συγκεκριμένο θήραμα λειτουργεί ως μαγνήτης για σημαντικό ποσοστό ξένων κυνηγών, όμως πρέπει να γνωρίζουμε ότι πολλοί Σέρβικοι σύλλογοι και λιγότεροι σε Βουλγαρία και Σκόπια, προκειμένου να προστατευτούν οι ενδημικοί πληθυσμοί κάνουν απελευθερώσεις από εκτροφεία…

Οι θιασώτες υδροβίων και λαγού ισορροπούν στο μέσον της ζυγαριάς. Χήνες και παπιά είναι σε ασύγκριτα μεγαλύτερους πληθυσμούς, και σχεδόν πάντα είναι σαν μία από τις πολύ καλές μέρες στον Έβρο.

Υπάρχουν “πονηροί” βαλτότοποι, απόμεροι και ήσυχοι, οπότε αν μας συμπαθεί ο διοργανωτής, εκεί φορτώνουμε υδρόβια και αναμνήσεις…

Από αυτιάδες σχεδόν παντού υπάρχει υπερπληθώρα, και οι λαγότοποι είναι ευκολότεροι από τους δικούς μας σε επίπεδο μορφολογίας εδαφών. Το αρνητικό είναι ότι μαζί με τους πολλούς λαγούς, υπάρχουν πολλά ζαρκάδια και αλεπούδες, γεγονός που ενδεχομένως να γίνει αφορμή για απώλειες σκύλων, πολύωρη αναζήτησή τους και προβληματικό κυνήγι.

Από λύκους οι φόβοι είναι μηδενικοί. Οι “απολίτιστοι” αυτοί λαοί μόλις εμφανιστεί λύκος οργανώνεται παγάνα, και…«να ζήσουμε να τον θυμόμαστε…».

Ορτύκια υπάρχουν πάντα και μετά τον Οκτώβρη, ενώ όσο κι αν φαίνεται απίστευτο τον χειμώνα μένουν και ντοπιάρικα. Οι τρυγονάδες θα βρουν πολλαπλάσιες ευκαιρίες απ’ ότι στα μέρη μας, με τα τρυγόνια να βρίσκονται σχεδόν παντού.

Τη διαφορά κάνουν οι φάσσες

Με μικρότερες αριθμητικές παρουσίες τα αγριοπερίστερα και τα φασσοπερίστερα, όμως και αυτά είναι μέσα στα κίνητρα.

Την μεγαλύτερη διαφορά για τους κυνηγούς του καρτεριού την κάνουν οι φάσσες. Εκεί, σε μία «καλή» μέρα κάνουμε πουλιά που κυνηγώντας και ολοχρονίς στην πατρίδα δεν

πρόκειται να ξανακάνουμε. Αιτία της “πλούσιας” παρουσίας είναι το γεγονός, ότι τα φτερωτά ελάχιστα κυνηγιούνται από ντόπιους.

Εικόνες με φάσσες μέσα στα χωριά, πάνω στα καλώδια και τριγύρω από τα κοτέτσια, εδώ δεν πρόκειται να δούμε ποτέ… Το μεγαλύτερο μέρος από αυτά τα πουλιά δεν αποδημεί τον Οκτώβρη. Η διατροφική επάρκεια και η μηδενική ενόχληση τα διατηρεί εκεί τριγύρω μόνιμα.

Με λίγα λόγια και σύμφωνα με τις εξελίξεις εκείνου του διαστήματος, όσοι κυνήγησαν σε κάποια από αυτές τις χώρες από αρχές Αυγούστου έως και τα μέσα του Νοέμβρη, θεωρώ πως μάλλον ικανοποιήθηκαν.

Ίδια και χειρότερα

Για πολλούς από τους μπεκατσάδες πράγματι το κυνήγι εκτός συνόρων είναι πειρασμός. Από τις πλέον πρόσφατες, η χρονιά του 2016, χρονιά που και στην Ελλάδα από τα τέλη Δεκέμβρη “έβρεξε” μπεκάτσες, δύσκολα θα ξεχαστεί… Συνήθως πουλιά υπάρχουν πολλά, και κατά κανόνα οι ευκαιρίες που δίνονται είναι πολλές περισσότερες.

Όχι όμως παντού και όχι πάντα. Κι αυτό γιατί και την χρονιά του 2022 θα την θυμόμαστε όλοι όσοι με ταυτότητες ή διαβατήρια και πράσινες κάρτες περάσαμε τα σύνορα σε Προμαχώνα ή Ευζώνους… Ο καιρός, που παίζει πάντα καθοριστικό ρόλο για την υποδοχή και την παραμονή τους ίδιος με εδώ, ο υποτιθέμενος χειμώνας δεν έφτασε ούτε εκεί, και η έλλειψη βροχών παντού γενικευμένη.

Με τέτοιες συνθήκες λοιπόν, γιατί τόποι λίγο βορειότερα από τα σύνορα να αποτελούσαν ιδανικούς βιότοπους; Ειδικά για φέτος, στο διάστημα του Νοέμβρη και του μισού Δεκέμβρη, Σερβία και Σκόπια μαζί, είχαν λιγότερες μπεκάτσες από κάθε άλλη χρονιά. Στην Βουλγαρία η κατάσταση ήταν ελαφρώς καλύτερη, και πάλι όμως μακριά από τα συνηθισμένα. Πέρυσι, στο διάστημα 16-20/12 που βρεθήκαμε στο Σκοπιανό τμήμα του Μπέλες, στα χωριά Mortino, Smorale και Novo Koniarevo, οι μπεκάτσες ήταν τόσες πολλές που τις σήκωναν και οι αγελάδες.

Δυστυχώς ίδιο σκηνικό δεν αντικρίσαμε φέτος που ξαναπήγαμε. Οι συναντήσεις ήταν ελάχιστα περισσότερες από ότι στα τα μέρη μας, με τα πουλιά το ίδιο ανήσυχα και το γενικότερο συμπέρασμα να καταλήγει, ότι η εικόνα με τις μπεκάτσες ως τώρα είναι σχεδόν παντού ίδια, και πάντως σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογεί ταξίδι εκτός συνόρων.

Η εικόνα στη νοτιοδυτική Βουλγαρία

Έχοντας προσωπική εκτίμηση από κυνηγότοπους στο νοτιοδυτικό τμήμα της Βουλγαρίας και το αντίστοιχο νοτιοανατολικό των Σκοπίων, θεωρώ ότι περιορισμένη κατά τόπους ήταν η παρουσία ορτυκιών, μικρή μείωση εμφάνισαν τα τρυγόνια, μεγαλύτερη ήταν η απουσία Ιταλών κυνηγών, όσο για την θηραματική επάρκεια σε φάσσες, καμπίσιες και ορεινές πέρδικες ήταν φανερή.

Ανεξάρτητα αν όσοι πήγαν ήταν κυνηγοί του ποδαριού για ορτύκια και πέρδικες, ή του καρτεριού για τρυγόνια και φάσσες, σημασία έχει πως “μερτικό” πήραν.

Ακολουθήστε το kynigesia.gr στο Google News.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Τα ερωτικά παιχνίδια της μπεκάτσας

Τα ερωτικά παιχνίδια της μπεκάτσας Οι μέρες που διανύουμε είναι μέρες επιστροφής για τις μπεκάτσες που ξεχειμώνιασαν στην Ελλάδα, στα υπόλοιπα Βαλκάνια και τη Βόρεια...
spot_img
spot_img

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

ΔΗΜΟΦΙΛΗ