Το αγριοκάτσικο των Πυρηναίων, που πλέον δεν υπάρχει, ζούσε, σύμφωνα με την εγκυκλοπαίδεια Britannica, στην οροσειρά των Πυρηναίων της Πορτογαλίας και στις περιοχές των Βάσκων της Βόρειας Ισπανίας.
H Γη βιώνει το έκτο μεγάλο κύμα εξαφάνισής της και η αλήθεια του θέματος είναι ότι διάφορα είδη φυτών και ζώων έχουν εξαφανιστεί για όσο διάστημα υπήρχε ζωή στη Γη.
Μερικές φορές για φυσικούς λόγους, άλλες φορές για λόγους που σχετίζονται με τον άνθρωπο, όπως συμβαίνει σήμερα, αναφέρει σε ρεπορτάζ της η ιστοσελίδα grunge.com.
Σε μια ανατροπή αυτής της πραγματικότητας, ωστόσο, υπάρχει ένα είδος που είναι γνωστό ότι επέστρεψε από τη λήθη, για να εξαφανιστεί ξανά λίγο καιρό αργότερα, καθιστώντας το μοναδικό ζώο στην ιστορία που εξαφανίστηκε δύο φορές.
Μεταξύ Πορτογαλίας και Ισπανίας
Το αγριοκάτσικο των Πυρηναίων, σύμφωνα με την Britannica, ζούσε στην οροσειρά των Πυρηναίων της Πορτογαλίας και στις περιοχές των Βάσκων της Βόρειας Ισπανίας. Αυτή ήταν η επικράτειά τους από το τέλος της τελευταίας Εποχής των Παγετώνων.
Δεδομένου ότι κυνηγήθηκαν έντονα για τα ιδιαίτερα κέρατά τους, οι προσπάθειες προφύλαξης για το αγριοκάτσικο των Πυρηναίων κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980 ήταν σε μεγάλο βαθμό ανεπιτυχείς και μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1990, θεωρήθηκε ότι είχε απομείνει μόνο ένα «bucardo» -όπως συνήθως αποκαλείται το αγριοκάτσικο- στη φύση. Αυτό δεν προμήνυε καλό για το μέλλον του είδους, και μέχρι το 2000 ο μοναδικός επιζών, ονόματι «Σέλια», ήταν νεκρός, θρυμματισμένος κάτω από ένα πεσμένο δέντρο. Με αυτό, το αγριοκάτσικο των Πυρηναίων εξαφανίστηκε από τη Γη μετά από περίπου 18.000 χρόνια.
Αγριοκάτσικο των Πυρηναίων – Οι προσπάθειες κλωνοποίησης
Οι επιστήμονες, ωστόσο, είχαν προλάβει να λάβουν κυτταρικά δείγματα από πολλά σημεία του σώματος του ζώου (ένα χρόνο πριν πεθάνει), τα οποία και διατήρησαν σε σε βαθιά κατάψυξη. Κανείς δεν ήξερε αν η κλωνοποίηση ενός ζώου -εξαφανισμένου ή όχι- θα μπορούσε να παράγει βιώσιμους απογόνους.
Έχοντας επίγνωση της πρόσφατης επιτυχίας της κλωνοποίησης προβάτων, οι επιστήμονες προσπάθησαν να κλωνοποιήσουν αυτό το bucardo, και με αυτόν τον τρόπο, να επιστρέψουν ένα ζώο από την εξαφάνιση για πρώτη φορά στην ιστορία, μια διαδικασία που ονομάζεται «αποεξαφάνιση», σύμφωνα με το Forbes.
Στη διαδικασία, 500 κλωνοποιημένα έμβρυα αγριοκάτσικου εμφυτεύτηκαν σε περίπου 150 κατσίκες και οι επιστήμονες περίμεναν.
Αγριοκάτσικο των Πυρηναίων – Ελαττώματα στους πνεύμονες
Στην αρχή φάνηκε ότι το πείραμα ήταν επιτυχημένο. Πέντε από τα πρόβατα εμποτίστηκαν και ένα γέννησε ένα ζωντανό αγριοκάτσικο των Πυρηναίων. Με ενθαρρυντικά ζωτικά σημάδια, το αγριοκάτσικο των Πυρηναίων, όπως φάνηκε, σώθηκε από την εξαφάνιση και θα μπορούσε να περιπλανηθεί στη Γη για άλλη μια φορά, όπως ήλπιζαν οι επιστήμονες. Η χαρά τους, όμως, δεν κράτησε πολύ.
Μόλις λίγα δευτερόλεπτα αφότου γεννήθηκε το απίστευτο ζώο, πέθανε, μην μπορώντας να αναπνεύσει με έναν επιπλέον λοβό στον πνεύμονά του.
Αυτό δεν ήταν ένα απροσδόκητο αποτέλεσμα. Όπως έγραψε αργότερα ο Jose Folch, ένας επιστήμονας που συμμετείχε στο πείραμα: «Φυσικά ελαττώματα στους πνεύμονες καθώς και σε άλλα όργανα έχουν, επίσης, αναφερθεί σε νεογνά κλωνοποιημένα πρόβατα που δεν κατάφεραν να επιβιώσουν», αναφέρει το grunge.com.
Από τις μεγαλύτερες οροσειρές της Ευρώπης
Τα Πυρηναία είναι μία από τις μεγαλύτερες οροσειρές της Ευρώπης. Βρίσκονται ανάμεσα στην Ισπανία και τη Γαλλία και αποτελούν το φυσικό σύνορο των δύο χωρών. Εκτείνονται σε μήκος 480 χιλιομέτρων περίπου, από τον Βισκαϊκό κόλπο μέχρι τη Μεσόγειο Θάλασσα.
Χωρίζονται σε ανατολικά Πυρηναία, προς τη Γαλλία, σε κεντρικά και δυτικά Πυρηναία, προς την Ισπανία. Η ψηλότερη κορυφή τους είναι η Ανέτο (3.404 μ.), στα κεντρικά Πυρηναία και προς την πλευρά της Ισπανίας. Άλλες ψηλές κορυφές είναι: το Μον Περντί (3.352 μ.), η Βενιεμάλ (3.298 μ.), η Μπαλαϊτού (3.146 μ.), η Μονκάλμ (3.080 μ.) κ.ά.
Τα Πυρηναία σχηματίστηκαν σε παλαιότερη εποχή συγκριτικά με τις Άλπεις. Η βασική μάζα τους αποτελείται κυρίως από γνεύσιο και γρανίτη, αλλά και από ασβεστολιθικά πετρώματα. Το υπέδαφος είναι πλούσιο σε σιδηρομεταλλεύματα, άνθρακα, τάλκη, μάρμαρο, κ.ά..
Δεν έχουν σπουδαία ποτάμια, αλλά έχουν μεγάλους χειμάρρους και καταρράκτες, των οποίων η υδροηλεκτρική ενέργεια βοηθά σημαντικά τη βιομηχανία της περιοχής.
Ο πιο μεγάλος καταρράκτης είναι ο Γκαβαρνιέ, ο οποίος σχηματίζεται στο ξεκίνημα του χειμάρρου Πο και πέφτει από ύψος 465 μ.. Από τα ανατολικά Πυρηναία, που έχουν πολλούς αυχένες και υψίπεδα, γίνεται η επικοινωνία μεταξύ Γαλλίας-Ισπανίας.
