Μία έρευνα της… κυνηγετικής αγοράς στα τέλη του 19ου αιώνα, όπως αποκαλύπτεται από τις αγγελίες, τις διαφημίσεις και τις ρεκλάμες στις παλιές εφημερίδες εκείνης της εποχής…

Tης Πηνελόπης Καπετανάκη 

Στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα, το κυνήγι άρχισε να ξεφεύγει από τα στενά πλαίσια της συλλεκτικής οικονομίας και να εξελίσσεται σε μία δημοφιλή δραστηριότητα… Εκείνη τη χρονική περίοδο οι κυνηγοί πληθαίνουν αισθητά και οργανώνονται σε συλλόγους. Στα μεγάλα αστικά κέντρα Αθηνών και Πειραιώς άρχισε να οργανώνεται πιο συστηματικά και η αγορά των κυνηγετικών ειδών.

Μέσω των διαφημίσεων και αγγελιών που καταχωρίζονται στον Τύπο της εποχής, οι κυνηγοί ενημερώνονται συχνά για την προμήθειά τους. Η αγοραπωλησία των όπλων γινόταν είτε απευθείας μεταξύ των ενδιαφερομένων, είτε από εμπορικά καταστήματα. Και στις δύο περιπτώσεις δεν ήταν λίγες οι φορές που γινόταν καταχώριση σχετικής αγγελίας στον Τύπο.

Στα 1902 διαβάζουμε σε εφημερίδα των Αθηνών: “Όπλον κυνηγίου Anson a Deelegis γνήσιον 25 λιρών, εν αρίστη καταστάσει, πωλείται αντί 600 δραχμών. Πληροφορίαι παρ ημίν”.

Το 1905 άλλη αγγελία αναφέρει: “Πωλείται όπλον κυνηγετικόν οπισθογεμές central occasion. Πληροφορίαι εις το… κουρείον Μ. Ξύδη και Κούτρα οδός Οφθαλμιατρείου 10”. Στα 1907 ομοίως: “Πωλούνται εις λίαν συμφέρουσαν τιμήν δύο κυνηγετικά όπλα οπισθογεμή, οδός Α. 81”. Το 1907 τα κυνηγετικά όπλα διατίθενται στη αγορά και μέσω πλειστηριασμών. Η νέα αίθουσα πλειοδοσιών που βρισκόταν επί της οδού Αιόλου 148, ενημερώνει μέσω του Τύπου ότι διαθέτει σε πλειστηριασμό κυνηγετικά όπλα αμερικανικής προέλευσης.

Το κατάστημα της Στρατιωτικής Ένωσης

Τα μεγάλα εμπορικά καταστήματα, όπως εκείνο της Στρατιωτικής Ένωσης στην πλατεία Κολοκοτρώνη, όπισθεν της Βουλής, συμπεριλαμβάνουν και κυνηγετικά όπλα ανάμεσα στα εμπορεύσιμα είδη τους! Το 1914 τα καταστήματα Μπούσουλα ενημερώνουν ότι τόσο στην Αθήνα (επί της οδού Αιόλου 14), όσο και στον Πειραιά (επί της οδού Ναυαρίνου 7), διαθέτουν κυνηγετικά όπλα… με δόσεις. Το 1915 οι κυνηγοί πληροφορούνται ότι στο οπλοπωλείο του Θ. Β. Βέρροιου, επί της οδού Ευριπίδου 6 στην Αθήνα, πωλούνται κυνηγετικά όπλα occasion.

Το 1923 σχετική αγγελία αναφέρει: “Δια τους κυνηγούς 10 όπλα κυνηγίου αγγλικά εκ των καλυτέρων εργοστασίων της Αγγλίας, πωλούνται εις τιμάς ευκαιρίας εις το οπλοποιείον Γιαννούλη, οδός Αθηνάς 37”. Το ελληνικό πυριτιδοποιείο, ως Ανώνυμη Εταιρεία χημικών, βιομηχανικών προϊόντων και εκρηκτικών υλών, στα 1899 έχει εκσυγχρονισθεί με νέα μηχανήματα και ενημερώνει το καταναλωτικό του κοινό ότι “κατασκευάσαμεν πυρίτιδα κυνηγίου εξαιρετικής ποιότητος εφάμιλλον της καλλιτέρας αγγλικής, ως και σκάγια όλων των αριθμών”.

“Σε λίαν… συγκαταβατικάς τιμάς”

Το 1901 το κατάστημα σιδηρικών του Αριστείδη Αθανασιάδη, επί της οδού Ναυαρίνου 7 στον Πειραιά, ενημερώνει τους πελάτες του ότι “έφθασε επί τέλους η ανυπομόνως αναμενομένη παρά των κυνηγών γερμανική πυρίτις κυνηγίου”. Το 1902 το πυριτιδοποιείο Μακαριάδου και Σακκά, μέσω των γραφείων του, στον Πειραιά και στην Αθήνα, διαθέτει “σε λίαν συγκαταβατικάς τιμάς άπαντα τα είδη πυρίτιδος κυνηγίου”.

Την ίδια χρονιά το κατάστημα κυνηγετικών ειδών του Θ. Β. Βερροίου στην πλατεία των Αγίων Θεοδώρων στην Αθήνα, ενημερώνει ότι διαθέτει γνήσια FFF εξαιρετική κυνηγετική πυρίτιδα “ήτις προτιμάται παρ’ όλων σχεδόν των κυνηγών ως καταλληλοτάτη δια το κυνήγιον”. Το 1907 το κατάστημα Δ. Καζάκου, επί της οδού Αγ. Κωνσταντίνου και Σωκράτους, ενημερώνει τους κυνηγούς:

“Προμηθεύεσθε τα είδη σας και την αλάνθαστον πυρίτιδά σας ως και την άκαπνον ελληνικήν τοιαύτην εις τιμάς και ποιότητας εκτός συναγωνισμού”. Το δε 1909 το κατάστημα Φραγ. Δ. Μαυρομμάτη, επί της οδού Ερμού 122 στην Αθήνα, ενημερώνει ότι “έφθασε η περίφημος κυνηγετική αγγλική πυρίτις FFF. Σπεύσατε κ.κ. κυνηγοί πριν εξαντληθή”! Το οπλοπολείο Σπ. Σ. Καρβελά ενημερώνει ότι “ιδιαιτέρως συνιστώνται απ ομάδος αρίστων κυνηγών, τα ιδίας κατασκευής φυσίγγια κυνηγίου του καταστήματος”…

Και είδη ρουχισμού…

Το 1914 το οπλοποιείο Γιαννούλη, επί της οδού Αθηνάς 87, διαθέτει “φυσίγγια κυνηγίου μαύρης και ακάπνου πυρίτιδος, αλάνθαστα”. Το 1897 το εργοστάσιο… πλεκτικής του Γεωρ. Ν. Κονσόλα, επί της οδού Ερμού 96, ενημερώνει το αγοραστικό κοινό ότι διαθέτει “φανέλλας πολύ χονδράς δια κυνηγούς”. Το 1901 το γνωστό κατάστημα κυνηγετικών και πολεμικών ειδών Ρότσιλδ πωλεί “αντί δραχμών 40 έκαστον είδος και αποστέλλει παντού ταύτα ελεύθερα ταχυδρομικών εξόδων”.

Το 1903 το αγγλικό κατάστημα Μπαλάσκα και Κονταράτου, επί της Σταδίου 47, διαθέτει υφάσματα “διά… κουστούμια κυνηγίου”. Το 1904 το “μέγα υποδηματοποιείον Γ. Περπινιά”, επί της οδού Σταδίου-γωνία Αρσακείου, διαθέτει γκέτες για κυνηγούς. Ο μέγας εμπορορραπτικός οίκος της Ανατολής Σάββα Βαρβιτσιώτου διαθέτει το 1911 “εκλεκτή συλλογή ειδικών υφασμάτων δια τους κ.κ. κυνηγούς”.

Το 1913 “καραβάνες μετά καμινέτου δια κυνηγούς παρασκευάζουσαι το κρέας εντός 6 λεπτών της ώρας. Πωλούνται αντί δραχ. 3,50 εις το οπλοπωλείον κ. Σ. Σ. Καρβελά, οδός Σταδίου αριθ. 43 (Στοά Ορφανίδου 3)”. Το κατάστημα του Εμμανουήλ, επί της οδού Σταδίου 48, το 1915 ενημερώνει ότι “παρελήφθησαν κασκέτα αγγλικά δια κυνηγούς”.