Η συνεχώς βελτιούμενη βιομηχανία αυτοκινήτων, η ευρεία αποδοχή και η ταχύτατη εξάπλωση που είχαν όλα σχεδόν τα τετρακίνητα οχήματα, πρόσφεραν στο σύνολο των κυνηγών την ευκαιρία απόκτησης ενός ανεκτίμητου εργαλείου, αφού από τότε που μπήκαν στην ζωή μας, οι κυνηγετικοί ορίζοντες διευρύνθηκαν…
Για τους κυνηγούς και γενικότερα για τους ανθρώπους της υπαίθρου αποτέλεσαν την ιδανικότερη λύση στα μόνιμα ως τότε αδιέξοδα. Τα πρώτα χρόνια της εμφάνισής τους η υποδοχή τους έγινε με κάποια δόση αμφισβήτησης ως προς τις ικανότητές τους και πολύ μουρμούρα για την χρήση τους. Ιδιαίτερα σε ότι αφορά το κυνήγι, από χείλη κυνηγών και αντικυνηγών, ακούσθηκαν από κραυγές τρόμου για το μέλλον της θηραματοπανίδας, μέχρι και φιλοσοφικές θεωρίες περί δήθεν μόλυνσης του περιβάλλοντος.
Αναντικατάστατοι συνεργάτες
Πιθανότατα, αυτοί που τότε αναθεμάτιζαν την παρουσία τους, σήμερα να τα χρησιμοποιούν και οι ίδιοι. Στην πορεία του χρόνου τα “θηριάκια” αυτά έγιναν αναντικατάστατοι συνεργάτες και μέρος της καθημερινότητάς μας. Από τα ακριβά προάστια απλώθηκαν μέχρι τις φτωχικές συνοικίες και τα απομονωμένα χωριά, ενώ από τα φινετσάτα καλογυαλισμένα των γκαράζ περάσαμε στα λασπωμένα και γρατζουνισμένα των κυνηγότοπων. Έχουν όπως αποδείχθηκε πολύ μεγάλες δυνατότητες αυτά τα οχήματα και κατ΄εξαίρεση ορισμένα πράγματι τεράστιες. Οι επί μέρους βελτιωτικές παρεμβάσεις που τους γίνονται σε εξειδικευμένα συνεργεία, μεγιστοποιούν ως ένα βαθμό κάποια λειτουργία τους, όμως συγκριτικά με το συνήθως υψηλό κόστος αγοράς και τοποθέτησης αποδεικνύονται ασύμφορες. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως όλα τους έχουν και όρια και αντοχές και που σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να τα ξεπεράσουμε.
Έδωσαν άπειρες λύσεις μετακίνησης σε τόπους που ίσως να μην είχαμε φτάσει ποτέ δίχως αυτά. Παράλληλα και ευκαιρίες για να θαυμάσουμε την δύναμη του δικού μας, να εντυπωσιαστούμε από την αναρριχητικότητα ενός άλλου, ακόμα και να ζηλέψουμε τους χώρους και τον όγκο κάποιου τρίτου ακριβότερου. Νομίζω πως πλέον δεν υπάρχει κανένα μοντέλο που να μην το είδαμε κάποτε κινούμενο ή σταθμευμένο μέσα στους κυνηγότοπους. Σίγουρα όμως, κάποτε θα έτυχε να τα δούμε να πρωταγωνιστούν και σε σκηνές που άλλες ήταν για γέλια και άλλες γεμάτες πανικό και επικινδυνότητα.
Τα χέρια… ψηλά
Σε τέτοιες περιπτώσεις, όσο και αν αναζητήσουμε τα αίτια το μόνο βέβαιο είναι πως δεν θα προκύψει ευθύνη του τετρακίνητου. Αυτό εκτελεί εντολές και πηγαίνει όπου θα το οδηγήσουμε. Αν σκοπεύουμε να το δούμε σε ρόλο ερπυστριοφόρου ή αμφίβιου, τότε θα “σηκώσει τα χέρια ψηλά” και θα μπούμε σε περιπέτειες με άγνωστο κόστος σε χρήμα και χρόνο. Όλα τους για εκτός δρόμου διαδρομές είναι, κλιμακωτά όμως, και χωρισμένα σε κατηγορίες όγκου, βάρους, ύψους, ιπποδύναμης και διαφορικών, οι δυνατότητές τους διαφέρουν πολύ. Επειδή πέρασε εκείνο δεν σημαίνει ότι μπορεί ή πρέπει να περάσει και το δικό μας. Συχνά ο όγκος και το βάρος μετατρέπονται από πλεονέκτημα σε μειονέκτημα και το αντίθετο.
Ένα κοντό και ελαφρύ όχημα μικρότερου κυβισμού ενδέχεται να κινηθεί ευκολότερα σε στενούς δασωμένους χωματόδρομους, όπως και σε επίπεδους λασπωμένους, αλλά σε πολύ δύσκολα σημεία που απαιτούν “σκαρφάλωμα” δεν θα ακολουθήσει όπως ένα βαρύ μεγαλύτερο. Και αυτό όμως είναι περισσότερο θέμα εμπειρίας οδηγού και λιγότερο κανόνας. Η απερισκεψία καλό είναι να μην μας συνοδεύει ποτέ στο τιμόνι. Οι καυχησιάρικοι εγωισμοί δεν πρέπει να μπαίνουν στην καμπίνα του. Τα ρίσκα βεβαίως και θα πρέπει να παίρνονται εκεί όμως που δεδομένα και προϋποθέσεις ευνοούν την διέλευση.
Προσέχεις για να έχεις
Οι περισσότεροι θάνατοι στην διάρκεια πλημμυρικών φαινομένων προέρχονται από πνιγμούς και αφορούν οδηγούς και επιβάτες που με συμβατικά οχήματα, κυρίως όμως με τετρακίνητα, πίστεψαν πως μπορούσαν να διαβούν τσιμεντοστρώσεις σε ορμητικούς χειμάρρους. Όποιος και αν είναι ο προορισμός, βασικό μέλημα πρέπει να είναι η διαφύλαξη της ζωής μας. Παράλληλα, επειδή το αναπάντεχο μπορεί να προκύψει ανά πάσα στιγμή, καλό είναι να έχουμε προβλέψει για:
- Την βεβαιωμένα άριστη λειτουργία κινητήρα, σασμάν, διαφορικού, ψυγείου και κολάρων.
- Τον έλεγχο κατάστασης φώτων, ελαστικών, μπουλονιών, ρεζέρβας και γρύλου με την προσθήκη χοντρού τάκου από ξύλο για σταθερότητα σε βρεγμένο έδαφος που βουλιάζει, την ύπαρξη χιονοαλυσίδων και πτυσσόμενου φτυαριού.
- Την πληρότητα των καυσίμων στα τελευταία πρατήρια που θα συναντήσουμε.
- Την τοποθέτηση (αν ταξιδεύουμε μόνοι μας) σε εξωτερικό, κρυφό αλλά σταθερό σημείο δεύτερων κλειδιών για περίπτωση απώλειας.
Εκτός όμως από τα του αυτοκινήτου, έχουμε και τα “συνοδευτικά”, είδη που χωράνε όλα μέσα σε ένα σακίδιο και που όταν προκύψει ανάγκη θα μας δώσουν λύσεις αποκαλύπτοντας και το μέγεθος της χρησιμότητάς τους.
- Βάζουμε μέσα λοιπόν φακό μπαταρίας ή επαναφορτιζόμενο συμβατό με τις μπρίζες του οχήματος, φαρδύ και μακρύ ιμάντα ρυμούλκησης, χάρτη περιοχής αν δεν υπάρχει GPS, τον φορτιστή κινητού, χειροπρίονο για την φωτιά ή και την κοπή κλαδιών που θα χρειαστεί να μπουν κάτω από τους τροχούς, προσανάμματα, αλουμινένια κουβέρτα επιβίωσης, μπουκάλι οινόπνευμα για τον πάγο στα τζάμια, μια επιπλέον αλλαξιά με χοντρά, ζεστά ρούχα και ένα καπνογόνο.
Σημειωτέων πως σε τρεις τουλάχιστον πρόσφατες περιπτώσεις που διασώστες της ΕΜΑΚ βρήκαν τραυματισμένους η εγκλωβισμένους ορειβάτες και κυνηγούς, αυτό έγινε όταν ελικόπτερο εντόπισε την θέση τους από καπνογόνο. Τέλος σε μια γωνιά του οχήματος ας υπάρχει ξηρά τροφή για εμάς και τους σκύλους, καθώς και ποσότητα νερού.
Κανόνες λειτουργίας που δεν πρέπει να παραβιάζονται
Μηχανήματα είναι και τα τζιποειδή, με απολύτως συγκεκριμένες προδιαγραφές κίνησης και τελείως απαραβίαστους λειτουργικούς κανόνες. Κατασκευάστηκαν με ξεχωριστές δυνατότητες για να πηγαίνουν ειδικά εκεί που τα άλλα αδυνατούν, και αυτές τις ικανότητες τις αναδεικνύουν άμεσα στις περιπτώσεις που η συνεργασία με τον χειριστή τους είναι αρμονική, βασίζεται στην εμπειρία και έχει σαν όριο το μέτρο.
