spot_img
Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024
spot_img
ΑρχικήΣκύλοςΚυνηγόσκυλα“Καναπεδόσκυλα” με φιλότιμο...

“Καναπεδόσκυλα” με φιλότιμο…

|

Laky Pet Food
Laky Pet Food
Laky Pet Food
Laky Pet Food

 

Αν ο σκύλος είναι κυνηγός, κυνηγός θα παραμείνει είτε βρίσκεται στη βεράντα, είτε στην αυλή, είτε στην ταράτσα, ακόμη και στο σαλόνι του σπιτιού…

 

Του Χάρη Αρχοντάκη

 

Πολύ παλαιότερα, όταν οι κοινωνίες ήταν μικρότερες και η πόρτα του γείτονα πάντα ανοιχτή, οι παροιμίες ήταν μέρος της καθημερινότητας.
“Ότι δώσεις θα πάρεις”, έλεγε ο παππούλης μου, “όπως στρώσεις θα κοιμηθείς”, συμπλήρωνε σε κάθε ευκαιρία ο πατέρας μου. Βγαλμένες από τη ζωή ήταν όλες και με τα χρόνια διαπίστωνα, πως πράγματι συνοδεύουν κάθε μας βήμα και συμπεριφορά. Μέχρι κάποια ηλικία, έλεγα πως αφορούσαν μόνο τις ανθρώπινες σχέσεις. Δεν θα μπορούσα όμως ποτέ να φανταστώ, ότι αυτές οι σοφές κουβέντες, τόσο με λόγια, κυρίως όμως με πράξεις, θα είχαν απήχηση και στον κόσμο των ζώων. Από τρεις γενιές παραπίσω, ανέκαθεν η οικογένεια διατηρούσε κυνηγόσκυλα.
Παλαιότερα στην αυλή, αργότερα στην ταράτσα, στο μπαλκόνι και γενικά όπου υπήρχε κατάλληλος χώρος.
Δεν μπορώ να γνωρίζω πως θα τα βαθμολογούσε σε κυνηγετική ικανότητα ένας κριτής ή ένας έμπειρος συνάδελφος, όμως εγώ, ο αδελφός μου και ο αείμνηστος πατέρας μας θεωρούσαμε την απόδοσή τους καλή.
Τα σκυλιά ζούσαν πάντα στο πατρικό, χωρισμένα ταράτσα – πυλωτή για να μην έρχονται σε επαφή αρσενικά – θηλυκά. Λόγω απόστασης και εργασίας, η δική μου επαφή μαζί τους ήταν πάντα ολιγόωρη και συνήθως για μία δυό φορές την εβδομάδα, πέραν των ημερών που ήταν μαζί μου στους κυνηγότοπους.
Προσθέτω πως από τη λήξη του κυνηγιού και μετά, μόνο για πολύ σοβαρή αιτία θα πρόκυπτε λόγος να μην βγω μαζί τους έξω στο βουνό το Σαββατοκύριακο και κατά προτίμηση προς τη λίμνη του Μαραθώνα, ώσπου να αρχίσουν τα εκπαιδευτικά στην Κωπαΐδα. Χρόνια μετά, κάποιες συνθήκες άλλαξαν, κάποιοι δρόμοι χώρισαν και τα σκυλιά έπρεπε να αλλάξουν τόπο διαμονής.
Στην οικογένεια έγινε σύσκεψη και πραγματικά ένιωσα συγκίνηση όταν γυναίκα και παιδιά όχι απλά συμφώνησαν, αλλά σχεδόν απαίτησαν να έρθουν μαζί μας. Από τους άλλους ενοίκους δεν αντιμετώπισα πρόβλημα, αφού η μικρή πολυκατοικία ήταν του πεθερού και οι νοικάρηδες χρόνια φίλοι του, ωστόσο στο μπαλκόνι έβγαζαν πρόβλημα.
Συνηθισμένα να γαβγίζουν, ιδίως τις νύχτες σε περαστικούς και θορύβους, τα κρατήσαμε μέσα θέλοντας να αποφύγουμε τα προβλήματα που θα δημιουργούσαν στους γείτονες αν έμεναν στη βεράντα.
Τα πρώτα βράδια μάλλον ξενυχτίσαμε και εμείς μαζί τους, ενώ με βάρδιες όλο σχεδόν το 24ωρο κάποιος ήτανσε επιφυλακή για να τα βγάζει βόλτα στο διπλανό πάρκο.
Μετά από δέκα περίπου ημέρες, η κατάσταση ομαλοποιήθηκε και σε διάστημα τριών εβδομάδων οι δύο (τότε) επανιελάδες των 4 και 7 χρόνων, μπήκαν πλέον σε οικιακούς ρυθμούς.
Από εκεί και μετά, μόνα τους “μιλούσαν” για την ανάγκη τους σε φαγητό, νερό, βόλτα…, ενώ με το τρίψιμο του κεφαλιού τους πάνω μας, συνήθισαν να απολαμβάνουν χάδια. Λίγα από τον πεθερό που τα έβγαζε καθημερινά βόλτα, περισσότερα από σύζυγο και παιδιά, κατάντησαν καναπεδόσκυλα. Τα δε τυχερά τους με μεζεκλίκια κάθε λογής ήταν σε ημερήσια διάταξη. Έφτασα στο σημείο να μην τα χαϊδεύω εγώ για να μην “χειροτερέψω” την κατάσταση…

Εκείνη λοιπόν τη χρονιά, τους φόβους μου πως τα σκυλιά μου “τέλειωσαν” από το κυνήγι, ήρθαν να ενισχύσουν διάφοροι φίλοι, κυνηγοί φέρμας όλοι τους, που μου έλεγαν πως ήταν διατεθειμένοι ακόμη και να τα πάρουν στους δικούς τους χώρους, για να “σωθούν”… Προτίμησα να τα κρατήσω μαζί μου και ότι ήθελε προκύψει. Έχασα όλο τον υπόλοιπο Δεκέμβρη, έως ότου ολοκληρωθεί η μετεγκατάσταση και ξαναβγήκα μαζί τους για κυνήγι εκείνη τη διαφορετική Κυριακή, αρχές του Γενάρη.
• Πρώτη έκπληξη, ότι παρ’ ότι λυμένα δεν απομακρύνθηκαν όπως γινόταν πάντα, αλλά με κοιτούσαν στα μάτια και περίμεναν να δέσω όπλο και να ξεκινήσουμε μαζί.
• Δεύτερη, ότι ο μεγάλος πλέον δεν χανόταν για ώρα στην απέναντι πλαγιά, αλλά σε τακτά διαστήματα περνούσε μπροστά μου και βεβαιωνόταν για την παρουσία μου.
• Τρίτη και απίστευτη, ότι ο ίδιος επέστρεφε με τον πρώτο ήχο της σφυρίχτρας στα καλέσματά μου, ενώ ως ένα μήνα πριν ήθελε πολλά σφυρίγματα και συνοδεία φωνής.
• Η τέταρτη έκπληξη που με περίμενε, αφορούσε τις συχνές επαφές τους με άλλους κυνηγούς όταν τύχαινε να ανταμώσουμε κάπου. Τώρα αδιαφορούσαν τελείως ακόμη και όταν αυτοί ήταν πολύ κοντά μας.

Είχε πολλές αλλαγές η συμπεριφορά τους πλέον, και ας είναι καλά ο Δραμινός Ανέστης Μαρκίδης που έκανε βιντεάκι εκείνο το κυνήγι στο Πίτσι για να το βλέπω ξανά και ξανά, αφού το μαγευτικό της αξέχαστης εκείνης Κυριακής, ήταν όταν είδα τον γιο να κάνει υποδειγματική συναίνεση στον πατέρα του και μάλιστα σε δύο περιπτώσεις με μπεκάτσες που ολοκληρώθηκαν με επιτυχία. Ποτέ στο παρελθόν δεν είχε ξανασυμβεί τόσο πολύ σταθερή συνεργασία μεταξύ τους και ήταν από τους λόγους που με γέμιζαν στενοχώρια γιατί χάναμε πουλιά. Όπως επίσης ποτέ δεν του ξαναβγήκε μπροστά για να πάει πρώτος στο θήραμα, ως το τέλος του κυνηγιού. Πώς λοιπόν μπορεί να εξηγηθεί διαφορετικά όλη αυτή η τεράστια αλλαγή τους, πέραν του ότι με την ένταξή τους στο σύνολο της οικογένειας απέκτησαν κοινωνικές συνήθειες και ανθρώπινη εξάρτηση; Κανείς ποτέ δεν θα μπορέσει μόνο με λόγια και γραφές να καταλάβει αυτή τη διαφορετικότητα που περιγράφω, πέραν ίσως των φίλων που είδαν μετά τους επανιελάδες μου και δεν πίστευαν στα μάτια τους.
Εκεί που ως τότε σπανίως μιλούσα για τα κυνήγια μου και τα σκυλιά μου, τώρα ψάχνω αφορμή να μιλήσω μόνο γι΄ αυτά…
Και αφού το “πείραμα” πέτυχε και τα “καναπεδόσκυλα” βγάζουν περίσσιο φιλότιμο σε βουνό και κάμπο, η παρέα τους αυξήθηκε στα τέσσερα. Πάντα εξ άλλου είχα στο μυαλό μου την κουβέντα του πατέρα, που έλεγε πως “πάντα θα υπάρχουν θέσεις για καλά όπλα και άξια σκυλιά”…
Έτσι λοιπόν καταλήγω πως αν ο σκύλος είναι κυνηγός, κυνηγός θα παραμείνει και στη βεράντα και στην αυλή και στην ταράτσα. Απλά οι δικοί μου μετά από χρόνια μου έδειξαν πως μπορούν να γίνουν πολύ καλύτεροι κυνηγοί, υπενθυμίζοντάς μου πως ότι δώσεις παίρνεις…

Ακολουθήστε το kynigesia.gr στο Google News.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Λύκοι καταβροχθίζουν ένα ελάφι σε χώρο στάθμευσης – Βίντεο

Λύκοι καταβροχθίζουν ένα ελάφι σε χώρο στάθμευσης Οι λύκοι έχουν αυξηθεί κατά πολύ σε πανευρωπαϊκό επίπεδο σε σημείο που αποτελεί και αντικείμενο συζήτησης της κομισιόν....
spot_img
spot_img

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

ΔΗΜΟΦΙΛΗ