«Άργος»: Αντιδράσεις μεγάλης έντασης
Oι αντιδράσεις γύρω από τον νόμο (από εδώ και στο εξής) «Άργος» έκαναν την εμφάνισή τους από την πρώτη κιόλας στιγμή που έγινε η αναφορά του. Το κλίμα δεν έχει αλλάξει μέχρι και σήμερα, μιας και ο νόμος έχει τεθεί σε πλήρη εφαρμογή.
Η επιστημονική κοινότητα (Πανελλήνιος Κτηνιατρικός Σύλλογος) με προσφυγή που έχει καταθέσει στο Συμβούλιο της Επικράτειας τάσσεται μεταξύ άλλων ενάντια στην υποχρεωτική στείρωση, ενώ προσφυγή στο ΣτΕ έχει γίνει και από την Κυνηγετική Συνομοσπονδία.
Ο Κτηνιατρικός Σύλλογος μέσω του Διοικητικού Συμβουλίου καταγγέλλει ότι δεν είχε καμία απολύτως συμμετοχή κατά τη διαδικασία διαμόρφωσης του νόμου. Το ερώτημα που προκύπτει, είναι, πώς είναι δυνατόν να διαμορφώνεται ένας νόμος για την προστασία και την ευζωία των ζώων και να μην συμμετέχει σε όλη αυτή τη διαδικασία η επιστημονική κοινότητα;
Είναι υποχρεωτικό, και με βάση την ευρωπαϊκή νομοθεσία, στις όποιες λήψεις αποφάσεων, να έχουν συμμετοχή οι εμπλεκόμενοι φορείς. Κάτι που σύμφωνα με την καταγγελία των κτηνιάτρων δεν συνέβη. Η σημερινή κατάσταση διαμορφώνεται ως εξής: Πριν ακόμα τεθεί σε πλήρη εφαρμογή ο νόμος, υπήρχαν μαζικές προσφυγές στο ΣτΕ αλλά και στα ευρωπαϊκά δικαστήρια.
Οι προσφυγές δεν έχουν να κάνουν με συντεχνιακά συμφέροντα που θίγονται, αλλά με θέματα που σχετίζονται με την έλλειψη επιστημονικής τεκμηρίωσης των αποφάσεων, καθώς και με την αντισυνταγματική διαφοροποίηση στην αντιμετώπιση των πολιτών.
Από τη στιγμή που η επιστημονική κοινότητα κάνει αναφορά για καθαρά φοροεισπρακτικό νόμο που δεν έχει καμία σχέση με την μείωση των αδέσποτων, την υγεία και την ευζωία των ζωών, το αρμόδιο υπουργείο (υπουργοί & υπηρεσιακοί παράγοντες) θα πρέπει να επανεξετάσει τα σημεία του νόμου που δημιουργούν τις μεγάλες αντιδράσεις. Παράλληλα, θα πρέπει να ανατρέξει στη διαβούλευση που υπήρξε κατά τη διάρκεια διαμόρφωσης του τότε σχεδίου νόμου «Άργους», και να λάβει σοβαρά υπόψη την πλειοψηφία των τότε τοποθετήσεων.
Η τεκμηρίωση των όποιων αποφάσεων στηρίζεται πάνω σε επιστημονικά και κοινωνικά δεδομένα. Στην προκειμένη περίπτωση και σε ότι άφορα τον νόμο, ούτε η μία αλλά ούτε και η άλλη προϋπόθεση υπάρχουν.
