Μπήκαμε στην καρδιά του Χειμώνα και ο κάμπος γίνεται αυτή την εποχή πιο μυστηριώδης από ποτέ! Τα γυμνά δέντρα καθρεφτίζονται στα πλημμυρισμένα χωράφια, ενώ τα χαμόσπιτα και οι στάβλοι χάνονται στην καταχνιά που τα σφίγγει μέρα – νύχτα στον μουντό καιρό των τελευταίων ημερών…
Μαλακός ο καιρός…
Μπορεί ο χιονιάς κι ο αέρας να μη μας έκαναν το χατίρι μέχρι στιγμής στα Γιάννενα, αλλά και στην μαλακωσιά της βροχής γίνεται καλό παπιοκυνήγι. Περπατώντας την τελευταία εβδομάδα στα λασπόνερα και στις όχθες των καναλιών, είδα αρκετά παπιά να κυκλοφορούν μέσα στην καταιγίδα και να πέφτουν στα καλάμια και τις καλαμποκιές.
Μπηχριά και πρασινοκέφαλα βγαίνουν από τη λίμνη χωρίς να τα ζορίζει ένας παλιόκαιρος, γιατί αισθάνονται άνετα στο νερό και την υγρασία του κάμπου. Φαγητό υπάρχει διαθέσιμο παντού, ενώ μπορούν να κρυφτούν όπου θελήσουν. Γιατί μπορεί ο κάμπος να φαίνεται ανοιχτός, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι μπορείς να τον ψάξεις κι εύκολα.
Ένα γερό αδιάβροχο με καλή κάλυψη στο μούσγκωμα του πρωινού και του απογευματινού και πολλή υπομονή στο περπατητό, είναι από πρώτα που θα χρειαστεί όποιος βγει στα καμποχώραφα αυτές τις μέρες. Γιατί η νοτιαδούρα τα κάνει ιδιαίτερα καχύποπτα και επιφυλακτικά, σε αντίθεση με ένα παγερό αγιάζι που τα ζαλίζει και τα κάνει απρόσεκτα.
Μοναξιά και προσμονή…
Απ’ ό,τι είδα δε λείπουν οι παπιάδες. Σίγουρα η απαγόρευση τους έκανε να νοσταλγήσουν τις καλαμποκιές, αλλά ούτως ή άλλως τον μήνα που διανύουμε κορυφώνεται το κυνήγι των υδροβίων. Από τα γύρω χωριά αναζητούν τις καλές ευκαιρίες που δίνει το παπί, λίγες εβδομάδες πριν εκπνεύσει για τα περισσότερα είδη η κυνηγετική τους περίοδος.
Στη μοναξιά και την ησυχία οι μύστες του ιδιαίτερου αυτού κυνηγιού μετράνε την υπομονή και την επιμονή τους. Εδώ συνήθως δεν υπάρχει η συντροφιά του σκύλου, ούτε η παρηγοριά της κουβέντας. Μιλάς με τον εαυτό σου και τα λες με τις σκέψεις σου, κατσουφιάζεις κι απογοητεύεσαι με τις χειρότερες από αυτές, χαμογελάς με τις πιο αισιόδοξες.
Περιμένεις πάντα ένα γύρισμα του καιρού, που είναι πολύ πιθανό να συμβεί ανά πάσα στιγμή τον Γενάρη. Ένα κρύο χιονόνερο που θα κατέβει και στα πιο χαμηλά χωράφια, βγάζοντας όλα τα πετούμενα στη γύρα. Μέσα στην ομίχλη της καταιγίδας το κυνήγι του παπιού δε σταματά όλη την ημέρα, καθώς οι τουφεκιές ανακατεύονται με τις νιφάδες και τον δυνατό αέρα, ηλεκτρίζοντας την ατμόσφαιρα…
