Ανάστατη είναι η κοινωνία των κυνηγών για την συνεχιζόμενη επ’ αόριστο αναστολή της δραστηριότητας του κυνηγίου. Οι πάντες ήταν πεπεισμένοι, μετά την από ημερών παραδοχή των λοιμοξιολόγων για τη μη συμμετοχή των κυνηγών και των ψαράδων στη διασπορά του κορονοϊού, αλλά και των πρόσφατων δηλώσεων της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Περιβάλλοντος για το άδικο της απαγόρευσης, ότι θα δινόταν, για δεύτερη φορά, η επανέναρξη του κυνηγίου.
Ήρθε όμως η απόφαση την αποφράδα ημέρα (Παρασκευή 15 Ιανουαρίου) δια στόματος του κ. Χαρδαλιά, με το λακωνικό “παραμένει σε αναστολή το κυνήγι και το ψάρεμα” για να… κλάψει ο κάθε γελασμένος.
Η μη αιτιολογημένη, για πολλοστή φορά, απόφαση, «κούφανε» και τους πλέον απαισιόδοξους και διέλυσε τους ευσεβείς πόθους των κυνηγών. Με όλους να αναρωτιούνται τι μπορεί να κρύβεται πίσω από την αχαρακτήριστη απόφαση, καθώς τα “επίθετα” που την κοσμούν έχουν εξαντληθεί.
Είναι όμως μεγάλο λάθος να φορτώνεται το βάρος της αυταρχικής απόφασης ο υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας. Δεν είναι δυνατόν ένα νεοφώτιστο και μη εκλεγμένο στέλεχος της κυβέρνησης, να στέκεται υπεράνω υπουργών και ιδιαίτερα αυτών του υπουργείου Περιβάλλοντος, του μόνου αρμόδιου για το κυνήγι.
Αλλού θα πρέπει να αναζητηθούν οι εμμονικοί εγκέφαλοι και κατασκευαστές των ανύπαρκτων ή ανυπόστατων αιτιών.
Αλλά το ερώτημα για ποιο λόγο δόθηκε παράταση στην αναστολή των δραστηριοτήτων του κυνηγίου και του ψαρέματος, ίσως δεν απαντηθεί ποτέ.
Φαίνεται ότι ο φάκελος με το «σκοτεινό» ιστορικό της υπόθεσης “αναστολή του κυνηγίου την περίοδο 2020-2021” θα έχει τη τύχη των υποθέσεων που οδεύουν στο αρχείο. Πρόκειται για υποθέσεις που ή δεν αποκαλύπτεται το κίνητρο (διάβαζε αντι- κυνηγετικό μένος) ή δεν βρίσκεται ο αυτουργός. Αλλά “πλανώνται πλάνην οικτράν”. Οι κυνηγοί δεν θα επιτρέψουν επ’ ουδενί την αρχειοθέτηση του τρόπου ζωής τους. Αν λοιπόν την ύστατη αυτή ώρα, έχει απομείνει ίχνος σοβαρότητας και λογικής στους κυβερνώντες αυτής της χώρας και προκειμένου να διασωθεί η αξιοπιστία και το αίσθημα δικαίου, είναι υποχρεωμένοι να ανατρέψουν επειγόντως την κατάσταση και το βαρύ κλίμα που έχει δημιουργηθεί.
Γιατί αποτελεί αξίωμα της πολιτικής και της διπλωματίας σε συνθήκες ανάγκης, όπως τώρα που διακυβεύεται η υγεία και η οικονομία ενός ολόκληρου λαού, να υπάρχει συσπείρωση και όχι αντιπαλότητα. Καμία κυβέρνηση και κανένα πολιτικό πρόσωπο, δεν θέλει σε χαλεπούς καιρούς να κάνει εχθρούς, εξαιτίας των δικών της απερίσκεπτων ενεργειών…
