spot_img
Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024
spot_img
ΑρχικήΕπικαιρότηταΕπαναφέρουν τον λύγκα μετά από 500 χρόνια απουσίας

Επαναφέρουν τον λύγκα μετά από 500 χρόνια απουσίας

|

Laky Pet Food
Laky Pet Food
Laky Pet Food
Laky Pet Food

Ο ευρασιατικός λύγκας πιστεύεται ότι εξαφανίστηκε από το Ηνωμένο Βασίλειο περίπου 500 χρόνια πριν. Θεωρητικά είναι είδος γηγενές στο Νησί, αλλά λόγω της θήρευσής του και κυρίως της απώλειας των ενδιαιτημάτων του, ο αριθμός τους μειώθηκε μέχρι που τελικά εξαφανίστηκαν. Φαινομενικά για πάντα. Τώρα ωστόσο, οι επιστήμονες ερευνούν το ενδεχόμενο της επανένταξής του.

Τόσο οι βιολόγοι και λοιποί ερευνητές όσο και διάφορες φιλοζωικές οργανώσεις, έχουν αποφασίσει πως έχει έρθει η ώρα να επαντεχθεί ο λύγκας στο οικοσύστημα της Μεγάλης Βρετανίας.

Το σχέδιο

Το σχέδιο -θεωρητικά- έχει μπει στην τελική ευθεία, καθώς ήδη οι επιστήμονες έχουν εντοπίσει ποια είναι η κατάλληλη περιοχή στην βρετανική επικράτεια για να τοποθετηθούν τα άτομα. Αυτό ωστόσο που προβληματίζει μερίδα ειδικών είναι το γεγονός, πως η επίδρασή του στο τοπικό περιβάλλον θα είναι τεράστια και μπορεί να αποβεί καταστροφική για άλλα είδη.

Ο λύγκας άλλωστε είναι ένα από τα τρία μεγαλύτερα αρπακτικά στην Ευρώπη, μετά την καφέ αρκούδα και τον λύκο, και θεωρείται ένα είδος ιδιαίτερα επιδραστικό. Αυτό σημαίνει πως ακόμη και μικροί πληθυσμοί αυτής της… μεγάλης γάτας μπορούν να επηρεάσουν ποικιλοτρόπως το οικοσύστημα. Η ικανότητά τους όμως να διατηρούν… υπό έλεγχο τα άγρια ελάφια, (που έχουν αρχίσει να εξαφανίζουν ολόκληρα δάση) ενδιαφέρει ιδιαίτερα τους οικολόγους στην Σκωτία.
«Η Σκωτία έχει περισσότερα ελάφια από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα, και η αδυσώπητη περιήγησή τους συχνά εμποδίζει την επέκταση και την υγιή αναγέννηση των φυσικών δασών μας», εξηγεί σχετικά ο Στιβ Μικλράιτ, διευθύνων σύμβουλος της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης «Trees for Life». Η ζημιά που προκαλούν τα ελάφια είναι πλέον εκτός ελέγχου, ακόμα και μετά την ανάληψη δράσης από τους κυνηγούς. Εκτός από την απογύμνωση των δασών, τα ελάφια τρώνε επίσης τα πυκνά και τα πουρνάρια στα δάση που παρέχουν βιότοπο για πολλά πουλιά, όπως τα αηδόνια και οι θαμνοφυλλοσκόποι.

Σύμφωνα με τους περιβαλλοντολόγους οι λύγκες θα αποκαθιστούσαν την οικολογική βλάβη με φυσικό τρόπο που έχει εκλείψει εδώ και τουλάχιστον πέντε αιώνες. «Παρέχοντας  μια δωρεάν και αποτελεσματική υπηρεσία διαχείρισης των ελαφιών», προσθέτει ο Μικλράιτ.

Οι άνθρωποι στα Χάιλαντς είναι πρόθυμοι;

Για το λόγο αυτό, τρεις οργανώσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο, (SCOTLAND: The Big Picture, Trees for Life, και Vincent Wildlife Trust) ξεκίνησαν τον Ιανουάριο μια μελέτη στόχος της οποίας είναι να διερευνήσει εάν οι άνθρωποι στα Χάιλαντς είναι πρόθυμοι να ζήσουν μαζί με τα μεγάλα αυτά αιλουροειδή. Και οι τρεις αναγνωρίζουν ότι ο μόνος τρόπος για να πετύχει αυτό το εγχείρημα είναι να κατανοήσουν τι πιστεύουν και πώς νιώθουν οι άνθρωποι σχετικά με την κοινή χρήση των φυσικών τους χώρων με αυτούς τους θηρευτές. «Το να επιβάλλουμε τους λύγκες στον λαό της Σκωτίας θα είναι λάθος. Είναι σημαντικό να υπάρξει μια ανοιχτή συζήτηση που να αναγνωρίζει ότι, με φόντο μια παγκόσμια κρίση βιοποικιλότητας, υπάρχει μια ευκαιρία να φέρουμε πίσω όχι μόνο ένα εγγενές είδος, αλλά και να αποκαταστήσουμε παράλληλα οικολογικές διαδικασίες που λείπουν», λέει ο Μικλράιτ. Οι λύγκες θεωρούνται ντροπαλά και μοναχικά πλάσματα. Διανύουν τεράστιες εκτάσεις μες τη μέρα τους και προτιμούν τις δασώδεις περιοχές για να πιάσουν το θήραμά τους και να δημιουργήσουν κρησφύγετα για τα μικρά τους. Το είδος συναντάται σε μια ευρεία γεωγραφική περιοχή που εκτείνεται από τη Γαλλία έως τα Ιμαλάια και πλέον δεν εντάσσονται στη λίστα του IUCN με τα είδη που κινδυνεύουν με εξαφάνιση. Ωστόσο οι πληθυσμοί τους έχουν μειωθεί σημαντικά στις περισσότερες περιοχές της Δυτικής Ευρώπης. 

Κι αν προτιμήσει τα πρόβατα;

Οι ειδικοί πιστεύουν ότι τα απομακρυσμένα Χάιλαντς της Σκωτίας θα μπορούσαν να υποστηρίξουν περίπου 400 άτομα του είδους, εντούτοις η διαβούλευση στην οποία έχει τεθεί το θέμα απέχει ακόμα από την ολοκλήρωση. Μέχρι τώρα, αν και είναι όντως νωρίς, η ιδέα του να αφεθούν ελεύθερα αιλουροειδή μεγαλύτερα από έναν Γερμανικό Ποιμενικό στις εξοχές της Σκωτίας δεν είναι για όλους πολύ δημοφιλής. Το αγαπημένο γεύμα του λύγκα είναι τα ελάφια, αλλά οι κτηνοτρόφοι ανησυχούν ότι μπορεί να προτιμήσει τα πρόβατά τους ως πιο εύκολο θήραμα, ενώ προβάλλουν παράλληλα ως επιχείρημα το γεγονός πως σε πολλές περιπτώσεις ακόμα δεν έχουν αποζημιωθεί για τα πρόβατα που έχασαν από λύκους. Τον περασμένο Φεβρουάριο μάλιστα ο υπουργός Περιβάλλοντος, Μάικλ Γκόουβ, είχε ασκήσει βέτο σε αίτηση για την απελευθέρωση λυγκών στο Δάσος Κίλντερ. Αν και θετικός στην επιστροφή του είδους, αρνήθηκε να δώσει την άδεια, επειδή δεν είχε ακόμη γίνει επαρκής προετοιμασία ώστε να διασφαλιστεί πως όλα θα πάνε καλά. Επιπλέον, μία έρευνα που είχε πραγματοποιηθεί το 2020 είχε δείξει ότι βάσει των υπαρχουσών συνθηκών υπήρχαν μόνο 21% πιθανότητες να επιβιώσει το είδος για περίοδο 100 ετών και ως εκ τούτου να μπορεί να γίνει κουβέντα για επιτυχή επανένταξη.

Ο έλεγχος ενός άλλου αδυσώπητου θηρευτή  

Μια νέα μελέτη έρχεται να καταδείξει χρήσιμα πράγματα και για ένα άλλο αιλουροειδές, πιο φιλικό σε εμάς -και πλέον οικόσιτο- που ωστόσο δεν παύει να κρύβει μέσα του έναν τρομερό θηρευτή. Ο λόγος για τη γάτα και το πρόβλημα που έχουν κάποιοι ιδιοκτήτες όταν βλέπουν το κατοικίδιό τους να κυνηγά και να σκοτώνει -όχι απαραίτητα για να φάει- άλλα ζώα.

 

Η λύση βρίσκεται στο χέρι του ιδιοκτήτη, λένε τώρα οι ερευνητές και προτείνουν περισσότερο παιχνίδι με τη γάτα σας και περισσότερο κρέας στο μενού της. Οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Έξετερ στη νοτιοδυτική Αγγλία, διαπίστωσαν πως το παιχνίδι και η διατροφή μπορεί να έχουν σημαντικό αποτέλεσμα στο να «μετριάσει» ένας ιδιοκτήτης το αίσθημα του θηρευτή στη γάτα του. Σύμφωνα με τη μελέτη τους, οι ιδιοκτήτες που τάιζαν τη γάτα τους τροφή με πρωτεΐνες που προέρχονται από κρέας, είδαν  36% μείωση του αριθμού των θηραμάτων που τα γατιά τους έφερναν στο σπίτι, ενώ πέντε έως 10 λεπτά του καθημερινού παιχνιδιού οδήγησαν σε μείωση 25% των νεκρών πουλιών, ποντικών και άλλων. Εντούτοις, αν μια γάτα δεν είναι μόνιμα κλεισμένη σε ένα σπίτι, λένε οι ειδικοί, το να κυνηγά δεν πρόκειται να εξαλειφθεί εντελώς καθώς πρόκειται για ένστικτο που υπάρχει καταγεγραμμένο στο DNA τους και μοιράζονται και με τους πιο μεγαλόσωμους και άγριους συγγενείς τους.

Ακολουθήστε το kynigesia.gr στο Google News.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

To «SGKmarket.gr» στην έκθεση «Κυνηγεσία 2024»

To «SGKmarket.gr» στην έκθεση «Κυνηγεσία 2024» Άλλη μια επιχείρηση συνυφασμένη με τη φύση και το κυνήγι θα βρίσκεται και φέτος στη μεγάλη γιορτή των κυνηγών,...
spot_img
spot_img

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

ΔΗΜΟΦΙΛΗ