spot_img
Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024
spot_img
ΑρχικήΚυνοφιλίαΕκτροφή ΣκύλωνΕρασιτεχνική εκτροφή: Ένα ταξίδι με οδηγό το πάθος

Ερασιτεχνική εκτροφή: Ένα ταξίδι με οδηγό το πάθος

|

Laky Pet Food
Laky Pet Food
Laky Pet Food
Laky Pet Food

Προσπαθώντας να βάλω σε μια σειρά τις σκέψεις μου σχετικά με τα τεκταινόμενα γύρω από το σχέδιο νόμου για την ευζωία των ζώων συντροφιάς (βλέπε δεσποζόμενα και αδέσποτα ζώα), υπάρχουν στιγμές που πραγματικά εκρήγνυμαι μην μπορώντας να συγκρατήσω τον θυμό μου…

Kανείς από τους συντάκτες του εν λόγω “εκτρώματος” δεν έχει ασχοληθεί σοβαρά με τις πτυχές του νόμου για τα δεσποζόμενα και ασφαλώς τα αδέσποτα ζώα και έρχονται ως νέοι φωστήρες να νομοθετήσουν για κάτι που ποτέ δεν έχουν νιώσει στο πετσί τους ούτε εξωτερικά αλλά ούτε και εσωτερικά. Αναφέρομαι στο κομμάτι που αφορά την ερασιτεχνική εκτροφή, μιας και το νέο προσχέδιο έχει πολλές ατέλειες και παραλείψεις, οι οποίες δεν αποτελούν σκοπό αυτού του άρθρου μιας και οι προτάσεις που αφορούν τουλάχιστον τα σκυλιά των κυνηγών έχουν αποσαφηνιστεί ορθά και συντεταγμένα από τον Κυνολογικό Όμιλο Ελλάδος και τον ΟΚΑΔΕ (Όμιλος Κυνοφίλων Αγγλικών Δεικτών Ελλάδος). Στο δικό μας κομμάτι, δηλαδή της εκτροφής των κυνηγετικών σκύλων τα πράγματα είναι αρκετά μπερδεμένα. Υπάρχουν μερικοί εκτροφείς που οδηγούνται από το πάθος και υπάρχουν και οι άλλοι, που είναι και περισσότεροι, οι οποίοι οδηγούνται με μοναδικό κίνητρο το κέρδος. Δεν χρειάζεται πάντοτε να ευλογούμε τα γένια μας και να λέμε ότι όλα είναι εντάξει. Αν δεν φωνάξουμε για τα κακώς κείμενα δεν υπάρχει περίπτωση να τα διορθώσουμε ποτέ.

Η ερασιτεχνική εκτροφή είναι κάτι που ως έννοια δεν μπορεί να μπει σε καλούπια (εννοώντας αριθμητικά) διότι πολύ απλά είναι θέμα αντίληψης. Το θέμα μας δεν είναι απλά η γέννα (αριθμητικά) αλλά η γέννα με σκοπό τη βελτίωση των φυλών που υπηρετούμε. Το αριθμητικό σκέλος της υπόθεσης ασφαλώς είναι κάτι που πρέπει να απασχολήσει τους αρμόδιους φορείς, μιας και υπάρχουν αρκετοί οι οποίοι με τον μανδύα μιας επωνυμίας εκτροφής ζευγαρώνουν και πουλούν ασύστολα κουτάβια ανεξαρτήτως φυλής. Το μόνο σίγουρο είναι, ότι σε αυτό το κομμάτι πρέπει να μπουν κανόνες και μάλιστα αυστηροί. Προσπαθώντας να κάνω μια αναδρομή, αρχικά στην δική μου πορεία και διαδρομή ως ερασιτέχνης εκτροφέας θυμάμαι περισσότερες πίκρες παρά χαρές. Όμως αυτές οι λίγες χαρές που λαμβάνει έστω και περιστασιακά ένας ερασιτέχνης εκτροφέας είναι αυτές που του δυναμώνουν το πάθος και τον κάνουν να συνεχίζει. Κανένας ερασιτέχνης εκτροφέας δεν έγινε ποτέ πλούσιος από την εκτροφή ίσα- ίσα, τις περισσότερες φορές στον ισολογισμό είναι πάντα μείον. Γυρίζοντας τον χρόνο πίσω περίπου δεκαοχτώ χρόνια, θυμάμαι την πρώτη θηλυκιά σέττερ (κουτάβι τότε) που μετά πολλών κόπων κατάφερα να φέρω από την Ιταλία από ένα συγκεκριμένο εκτροφείο με σκοπό να την ζευγαρώσω όταν ενηλικιωθεί με έναν άριστο κυνηγετικά αρσενικό που είχε ένας φίλος μου και που σε μεγάλο ποσοστό είχαν κοινούς προγόνους. Το αποτέλεσμα της πρώτης απόπειρας ήταν να χαθούν όλα τα κουτάβια μαζί με τη σκύλα λόγω δυστοκίας στη γέννα, γεγονός που ποσοστιαία συμβαίνει σε όλα τα θηλαστικά ζώα. Ήταν κάτι που εκείνη την εποχή μου έδωσε μεγάλη απογοήτευση, αλλά μπορώ να πω, ότι με πείσμωσε ακόμη περισσότερο. Το περιστατικό που ανέφερα παραπάνω επαναλήφθηκε ξανά έπειτα από σχεδόν δέκα χρόνια, όταν μετά από πραγματικά πολύ κόπο κατάφερα να ταξιδέψω στην Ιταλία και να ζευγαρώσω έναν αρσενικό ηλικίας έντεκα χρόνων. Ήταν  το προτελευταίο ζευγάρωμα του εν λόγω αρσενικού. Μια εβδομάδα πριν τον τοκετό χάνω την σκύλα μαζί με δέκα κουτάβια.

Σήμερα, μετά από τόσα χρόνια, διαβάζοντας τις προθέσεις των συντακτών του προσχεδίου νόμου, αναρωτιέμαι ποιος από όλους αυτούς που συντάσσουν τα νομοσχέδια μπορεί να αναλογιστεί αυτά που ένιωσα και πέρασα εγώ αλλά και αρκετοί άλλοι φίλοι που εκτρέφουν με οδηγό το πάθος. Ποιος από όλους αυτούς έχει μετρήσει μέρες ώστε να δει τα νεογέννητα; Ποιος έχει κλάψει όταν χάνει κουτάβι στις πρώτες μέρες της ζωής του από μια ελπιδοφόρα γέννα; Ποιος απογοητεύτηκε όταν όλα πήγαν λάθος και το αποτέλεσμα δεν ήταν αναμενόμενο σε μια γέννα; Ποιος δεν σκίρτησε από χαρά βλέποντας ένα κουτάβι να μεγαλώνει και να δικαιώνει τις επιλογές του; Ποιος δεν σχεδίασε ξανά και ξανά στο μυαλό του το επόμενο ζευγάρωμα, κυνηγώντας με άξιους σκύλους, γυρίζοντας δεξιά και αριστερά, βλέποντας αγώνες κυνηγετικών ικανοτήτων, εκθέσεις μορφολογίας και όλα τα σχετικά; Η απάντηση είναι σίγουρα όχι οι συντάκτες του προσχεδίου νόμου για την ευζωία των σκύλων που συλλήβδην τσουβαλιάζει στην κατηγορία εκτροφής ερασιτεχνικής ή μη, όλους τους υγιώς σκεπτόμενους κυνόφιλους που σκοπό έχουν τη διατήρηση και τη βελτίωση των φυλών που υπηρετούν. Νομίζω ότι είναι καιρός, η ερασιτεχνική εκτροφή στην Ελλάδα να λάβει τη θέση που της αξίζει και όχι εκεί που επιθυμούν να την κατατάξουν κάποιοι, οι οποίοι μάλιστα επικαλούνται και εναρμόνιση με τη νομοθεσία των υπόλοιπων Ευρωπαϊκών κρατών. Φαντάζομαι ότι η μοναδική σχέση που πρέπει να έχουν με τα υπόλοιπα Ευρωπαϊκά κράτη είναι μέσω του Google maps. Σε διαφορετική περίπτωση, ο δόλος είναι η πιο επιεικής έκφραση που μπορεί να αποδοθεί σε όλους αυτούς που σκέφτονται με τον τρόπο που σκέφτονται. Θα αναφέρω ένα μικρό παράδειγμα για να γίνει καλύτερα κατανοητό αυτό που θέλω να πω σε σχέση με αυτό που εμπνεύστηκαν «οι φωστήρες του έθνους». Στην Ιταλία υπάρχει ένας ηλικιωμένος ερασιτέχνης εκτροφέας άνευ επωνυμίας, ο οποίος έχει πραγματοποιήσει ελάχιστες γέννες σε όλη του τη ζωή. Την τελευταία δεκαετία, από μία και μόνο θηλυκιά, η οποία έχει κάνει έξι ζευγαρώματα, έχουν γεννηθεί, ένας πρωταθλητής Ευρώπης, τουλάχιστον τρεις ακόμη πρωταθλητές έρευνας κυνηγίου και μεγάλης έρευνας και ακόμη δύο-τρεις θηλυκές κόρες της εν λόγω θηλυκιάς οι οποίες τείνουν να ανακηρυχθούν πρωταθλήτριες αναπαραγωγοί.

Σύμφωνα λοιπόν με τις σκέψεις των φωστήρων του νέου προσχεδίου, αυτή η θηλυκιά ή μάλλον καλύτερα μια τέτοια θηλυκιά, με τον νέο νόμο που ευαγγελίζονται για τη χώρα μας, μετά τον πρώτο τοκετό της θα πρέπει να στειρωθεί, στερώντας από τη φυλή όλα αυτά που θα μπορούσε να προσφέρει. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν με ποια λογική σκέφτονται αυτοί που συντάσσουν νόμους. «Ταξίδεψες από την Ελλάδα στην Ιταλία 24 ώρες μέσα στο πλοίο για να ζευγαρώσεις ένα σκυλί;», με ρώτησε κάποτε ένας μεγάλος σε ηλικία εκτροφέας όταν βρεθήκαμε σε ένα καφέ μετά από ένα ζευγάρωμα στην πόλη της Σιένα. «Mi guida il mio passion», (με οδηγεί το πάθος μου ) του λέω, για να λάβω την αφοπλιστική απάντηση: «Questo non è passione questo è una malattia», που σημαίνει αυτό δεν είναι πάθος, αυτό είναι μια αρρώστια.

Ο νοών νοείτω…

 

Ακολουθήστε το kynigesia.gr στο Google News.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Καταδίωξη λύκου με αυτοκίνητο στο δρόμο προκάλεσε αντιδράσεις – Βίντεο

Καταδίωξη λύκου με αυτοκίνητο στο δρόμο προκάλεσε αντιδράσεις Τον γύρο του διαδικτύου κάνει βίντεο στα κοινωνικά δίκτυα που δείχνει νεαρούς να καταδιώκουν μέσα στη...
spot_img
spot_img

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

ΔΗΜΟΦΙΛΗ